Ο ήλιος αποτελεί πηγή βαθιάς γνώσης για την ζωή μας και μπορούμε να μάθουμε πολλά αν απευθυνθούμε σε αυτόν

Μπορούμε να ζητήσουμε από τον ήλιο να μας εξηγήσει το φως και την ζέστη του. Όμως, πέρα από αυτό, πρέπει να σκεφτούμε ότι ο ίδιος ο ανώτερος εαυτός μας βρίσκεται στον ήλιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, ο ήλιος αποτελεί το σπίτι του ανώτερου εαυτού μας.

Όταν αντιληφθούμε αυτήν την σύνδεση και την ταυτότητά μας με τον ήλιο, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο βαθιά κατανόηση του εαυτού μας και της ζωής μας.

Μέσα από αυτήν την σύνδεση, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν δεσμό με τον ήλιο, που αποτελεί έναν κύκλο ΘΕΟΥΡΓΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ και ένα ρεύμα που θα μας φέρει εσωτερική εξέλιξη και φωτισμό.

Αυτό το είδος σύνδεσης και αυτογνωσίας μπορεί να μας βοηθήσει να βιώσουμε μια παλίρροια εξαγνισμού και ανανέωσης, που θα μας βοηθήσει να απελευθερωθούμε από τις αρνητικές σκέψεις και τις ανασφάλειες μας.

Μέσω αυτής της διαδικασίας, μπορούμε να επιτύχουμε μια πιο θετική και συνειδητή στάση ζωής και να ανακαλύψουμε περισσότερο τον ανώτερο εαυτό μας.

Χριστός: Ο Κύριος σαν Αγάπη, σαν Ήλιος δεν αφήνει κανέναν από την σκεπή Του. Αρκεί να βγαίνουμε στο δρόμο και να χαιρόμαστε τις ακτίνες του ήλιου. Αν αποφεύγουμε τον ήλιο, στερούμαστε του φωτός του εθελουσίως, δεν φταίει εκείνος.

«Προσέλθετε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε, καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ” [Ψαλμ.33, 6].

Όταν κάποιος βγαίνει στο φως, οι δυνάμεις του σκότους και οι πράξεις του ψέματος είναι αδύναμες μπροστά του. Φοβούμαστε όμως να βγούμε στον ήλιο, επειδή μέσα μας έχουμε την ακαταστασία που εμφανίστηκε και αναπτύχτηκε λόγω της υπερηφάνειας μας, λόγω εκείνης της ασυγκράτητης θέλησης να γίνουν τα πάντα όπως τα θέλουμε εμείς. Συμπεριφερόμαστε όπως θέλουμε και ως αποτέλεσμα είμαστε χρεώστες και πτωχεύσαντες μπροστά στο Θεό. Δεν έχουμε ούτε θάρρος να ζητήσουμε συγνώμη από τον Κύριο, για να μας καθαρίσει από τις πράξεις του ψέματος.