O Ντεκάρτ και ο Νιούτον προσδιόρισαν την πραγματικότητα ως την κατάσταση στην οποία το πνεύμα και η ύλη διαχωρίζονται. Ο Αϊνστάιν είπε ότι η ύλη και η ενέργεια σχετίζονται!

και η ταχύτητα του φωτός χρησιμοποιείται σε αυτή την εξίσωση. Ενώ έψαχναν για το ηλεκτρόνιο, παρατήρησαν ότι όποτε το γύρευαν, αυτό εμφανιζόταν. Αλλά όταν έστρεφαν αλλού την προσοχή τους, τότε αυτό εξαφανιζόταν και γινόταν μια δυνατότητα. Επομένως, το ηλεκτρόνιο υπάρχει μέσα σε όλα αυτά τα πιθανά πεδία πληροφόρησης. Όταν ο παρατηρητής το ψάχνει, τότε από ενέργεια γίνεται σωματίδιο. Αυτό ονομάζεται κυματοσυνάρτηση ή κβαντικό φαινόμενο. Αν ο παρατηρητής τραβήξει την προσοχή του από αυτό, τότε το σωματίδιο ξαναγίνεται δυνατότητα. Το πνεύμα και η ύλη συνδέονται πάραυτα.

Ο υποκειμενικός νους επηρεάζει τον αντικειμενικό κόσμο και, κάπως έτσι, μυαλό και ύλη συνδέονται τόσο στενά που είναι αδύνατος ο διαχωρισμός τους.

Αν παρατηρείς την ζωή σου από το ίδιο σκεπτικό κάθε φορά, τότε σαν κβαντικός παρατηρητής, προκαλείς άπειρα κύματα πιθανοτήτων να καταρρεύσουν μέσα στο πεδίο πληροφόρησης που ονομάζεις ζωή. Αν ζεις με ορμόνες του στρες και περισσότερο σαν ύλη παρά σαν ενέργεια, οι παρατηρήσεις σου δεν έχουν ισχυρό αποτέλεσμα στην ύλη, καθώς προσπαθείς να αλλάξεις την ύλη ως ύλη.

Όταν επεξεργάζεσαι την ζωή σου από την ίδια πνευματική οπτική, παγώνεις τη πραγματικότητα στα ίδια μοτίβα. Ως θύμα, ως ένα ανασφαλές, είτε αισιόδοξο είτε απαισιόδοξο άτομο, δεν μπορείς να φτιάξεις το μέλλον σου, επειδή αυτό ανήκει στο παρελθόν. Για να μιμηθείς το θεϊκό, πρέπει να γίνεις εσύ ο ίδιος θεϊκός, μοναδικός και εξαιρετικός! Να γίνεις Q!