Μαρία Παπαϊωάννου

Χωρίς αμφιβολία υπάρχει για τον καθέναν από μας κι από μια ξεχωριστή, αντικατάστατη αίσθηση που αν δεν τη βρει να την απομονώσει εγκαίρως και να συζήσει αργότερα μαζί της, έτσι που ναν τη γεμίσει πράξεις ορατές, πάει χαμένος. Ότι μπόρεσα ν' αποχτήσω μια ζωή από πράξεις ορατές για όλους, επομένως να κερδίσω την ίδια μου την διαφάνεια, το χρωστώ σ' ένα είδος ειδικού θάρρους που μού' δωκεν η Ποίηση: να […]

Σχετικά με τον χορό των περιστρεφόμενων Δερβίσηδων που προσφάτως παρακολούθησα. Έχω και στο παρελθόν δει κάτι παρόμοιο, αυτό όμως ήταν κάτι πραγματικά σοβαρό. Διενήργησαν επί σκηνής το πλήρες τελετικό μέσα στο οποίο εντάσσεται ο περίφημος χορός, η περιδίνηση του σώματος. Δεν το υποδύθηκαν, το τέλεσαν! Σαν να έγινε μία θεία Λειτουργία στην οποία προσκαλεστήκαμε, ένα ιερό δρώμενο. Εκείνοι το τέλεσαν με όλη την σοβαρότητα και τον σεβασμό που του αξίζει. […]

Ο μάγος και η ερωτευμένη κοπέλα είναι το εγώ και η ψυχή! Η ψυχή τού διδάσκει την αγάπη! Τού θυμίζει το καλό μέσα του! Είναι το μόνο που βλέπει, το μόνο στο οποίο πιστεύει! Πιστεύει σ’ αυτόν αδιασάλευτα! Και τον οδηγεί στο να βρει την αγάπη μέσα του! Η σπασμένη κούκλα που ο μάγος συγκόλλησε, είναι η παιδικότητα μέσα του! Η κούκλα περπάτησε! Είναι εκείνη -το παιδί μέσα του- που […]

Για μένα υπάρχει η Ελλάδα η δική μου. Δεν είναι η Ελλάδα η τρέχουσα. Και το έργο μου έρχεται σαν βράχος στο κύμα που τη χτυπά. Αντιστέκεται. Και η αντίσταση είναι ουσιαστική. Βγαίνει έμμεσα με κάτι που διαρκεί -αυτό είναι και το ουσιώδες του δημιουργού. Διότι η Ελλάδα μπορεί να είναι και εκατό χρόνια σε πτώση κι εγώ γράφω ένα ποίημα που έχει αντίκρισμα στην Ελλάδα την παντοτινή.