Δημήτρης Σκλάβος «Δυστυχώς, ως κοινωνία δεν αντιδρούμε όπως θα έπρεπε απέναντι στην βία» | ΣυνέντευξηNew Generation Radio
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σκλάβος μας βάζει στο “Σύμπαν” της θεατρικής παράστασης “Πολύ μακριά” που έχει παίζεται στο Θέατρο 104 κάθε Τετάρτη και Πέμπτη. Ακούστε την συζήτηση που είχε με την Βασιλεία Περόγλου στην εκπομπή “Κάπου στο Σύμπαν” την Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022.
Το πρώτο βράδυ που χιόνισε στην Αθήνα, με αρκετά προβλήματα στο δίκτυο. Ο ίδιος ήταν χωρίς ρεύμα στο σπίτι του αλλά βγήκε κανονικά στον αέρα για να μιλήσει για το έργο “Πολύ μακριά”, για το οποίο έχει δουλέψει αρκετό καιρό με την ομάδα του.
Ένα έργο που είναι μια κραυγή αγωνίας για την αυξανόμενη -και συχνά αποδεκτή- βία και απανθρωπιά, σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και περισσότερο διχασμένος.
Far Away – “Πολύ μακριά”
Το “Πολύ Μακριά (Far Away)”, της Κάρυλ Τσώρτσιλ, γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ.
Το 2000 όταν παίχτηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο με τεράστια επιτυχία σόκαρε το κοινό, ενώ εν έτει 2022 παραμένει προφητικό και επίκαιρο!
«Εδώ και κάμποσο καιρό, όχι μόνο η βία έχει πλημμυρίσει την ζωή μας και όχι μόνο αλλά έχει λιγοστέψει η ανοχή απέναντι στο διαφορετικό και πολλά άλλα! Έχουν γενικά δυσκολέψει πολύ οι ανθρώπινες σχέσεις. Με την πανδημία όλα αυτά δυσκόλεψαν. Στην ουσία εξωτερικεύτηκαν, έγιναν πιο ανάγλυφα και τα βλέπουμε παντού τριγύρω μας», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Υπάρχει μια βία που φούσκωνε φούσκωνε και τώρα φαίνεται να εκρήγνυται!», καταλήγει.
Ο ίδιος αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό το έργο από την αρχή της πρώτης πανδημίας. Είχε καιρο να βρει κάποιο κείμενο που να τον ενδιαφέρει.
«Όταν μίλησα με την μεταφράστριας του έργου, την κα Παγκουρέλη μου είπε ότι όταν εκείνη το μετέφραζε το 2002 είχε στο μυαλό της ότι μεταφράζει ένα ποιητικό κείμενο και τώρα βλέπει κι εκείνη, όπως το είδα κι εγώ, ότι είναι ένα κείμενο εξαιρετικά επίκαιρο! Αφορά το σήμερα πάρα πολύ παρ’ ότι φαίνεται να διαδραματίζεται στο μέλλον με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και δυστοπίας, όμως στην πραγματικότητα ο κόσμος που περιγράφει είναι ένας κόσμος δυστυχώς πολύ επίκαιρος!»
Το έργο δεν είναι διδακτικό! Μας προβληματίζει και ο καθένας οδηγείται στα δικά του συμπεράσματα!
Η ευθύνη μας απέναντι στην βία
«Η βία γεννάει βία και αν δεν καταλάβουμε όλοι την ευθύνη μας απέναντι σε αυτό τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα σταδιακά!», δηλώνει σημειώνοντας ότι η προσωπική ευθύνη θίγεται στο έργο «δηλαδή πως ο καθένας στέκεται απέναντι σε όλα αυτά».
«Βέβαια, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και την συλλογική ευθύνη. Ως κοινωνία δηλαδή πως αντιδρούμε και πως στεκόμαστε απέναντι σε διάφορα τέτοια φαινόμενα! Δυστυχώς δεν αντιδρούμε όπως θα έπρεπε, με σωστά ανακλαστικά και με την ταχύτητα που πρέπει!», αναφέρει υπογραμμίζοντας τον ρόλο της εξουσίας σε αυτή την δυστοπική πραγματικότητα.
«Η εξουσία όταν θέλει να διατηρηθεί της είναι εύκολο να υποκύψει στο πειρασμό να χρησιμοποιήσει την βία προκειμένου να κρατήσει την συγκεκριμένη τάξη πραγμάτων απαράλλαχτη!»
«Το έργο δεν είναι διδακτικό! Μας προβληματίζει και ο καθένας οδηγείται στα δικά του συμπεράσματα! Εμείς δεν θέλουμε να δείξουμε πιο είναι το σωστό αλλά προσπαθούμε να ανοίξουμε την συζήτηση!»
Σπάει ο κύκλος;
Αυτή είναι μία πολλή μεγάλη συζήτηση, όπως απάντησε και ο ίδιος σε ερώτηση ακροατή μεταξύ άλλων:
«Έχω την εντύπωση ότι εάν προσπαθήσεις με ψυχραιμία να αντιδράσεις σε μια βίαιη κατάσταση, ή εάν προσπαθήσεις να δεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Να αφήσεις στην άκρη τον θυμό και να αναλογιστείς την δική σου προσωπική ευθύνη, όπως και η ευθύνη του άλλου. Εάν στην βίαιη έκφραση του άλλου δεν γίνεις εσύ προσβλητικός, χωρίς όμως να απεμπολήσεις το δίκιο σου, δεν λέω αυτό! Να υπερασπιστείς το δίκιο σου αλλά μπορείς να το υπερασπιστείς το δίκιο σου με πολλούς τρόπους. Χωρίς να προσβάλεις, χωρίς να προσπαθείς να μειώσεις τον άλλον, χωρίς να γυρίσεις την βία πίσω, πάντα όμως υπερασπιζόμενος το δίκιο σου!»
Να σημειωθεί ότι δεν αναφέρεται σε ακραίες μορφές βίας που κινδυνεύει η ζωή κάποιου αλλά σε καθημερινές εκφράσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο!
«Το τι βία βλέπει το κάθε παιδί από μικρή ηλικία είναι απίστευτο! Και βέβαια όλα αυτά αφήνουν ίχνη για την συνέχεια!»
Η βία πλέον…
«Ο κινηματογράφος υποτίθεται ότι οι ταινίες δράσης ας πούμε που κόβουν πολλά εισητήρια, εχουν μεγάλη θεαματικότητα δυστυχώς έχουν μία άκριτη βία.
«Κάποτε, πριν από 20 χρόνια ας πούμε, συζητάγαμε κατά πόσο θα έπρεπε α αγοράζουμε στα παιδιά παιχνίδια όπλα και τα λοιπά. Σήμερα όχι απλά δεν γίνεται αυτή η συζήτηση, τουλάχιστον στην πλειοψηφία της κοινωνίας, αλλά αντίθετα τα παιδιά μας βομβαρδίζονται από εικόνες βίας! Το τι βία βλέπει το κάθε παιδί από μικρή ηλικία είναι απίστευτο! Και βέβαια όλα αυτά αφήνουν ίχνη για την συνέχεια!», μας εξηγεί.
«Τα καπέλα και οι μάσκες και γενικά τα σκηνικά και τα ρούχα της παράστασης είναι από τα μεγάλα ατού. Είναι από τα πράγματα που τουλάχιστον οι θεατές όταν βγαίνουν θα τα σχολιάσουν!», δηλώνει και συμφωνούμε καθώς έχει γίνει τρομερό στήσιμο!
«Είναι μια ιδέα που υπάρχει στο κείμενο της Τσώρτσιλ. Η δεύτερη σκηνή του έργου είναι στην πραγματικότητα ένα εργοστάσιο καπέλων. Νομίζω ότι εμείς τα έχουμε κάνει πολύ εντυπωσιακά. και χαιρόμαστε για αυτό! Αλλά έτσι θα έπρεπε να είναι δεν θα ήθελα να αποκαλύψω περισσότερα», τονίζει αφήνοντας ένα μυστήριο να πλανάται στον αέρα.
Για να μην μας αφήσει έτσι μας εξηγεί ότι «έχει να κάνει με το γεγονός ότι η βία από πολλούς πια μετατρέπεται σε θέαμα». Κάτι που όπως παρατηρούμε έχει αρχίσει να γίνεται και στην εποχή μας. Προβάλλεται από παντού και όσο περισσότερη τόσο το καλύτερο.
O Παρασκευάς Κίτσος μας ξεναγεί στο "Σύμπαν" της τζαζ με αφορμή τον τελευταίο του δίσκο "Wonderful Twos"! Ακούστε την συζήτηση που είχε με την Βασιλεία Περόγλου στην εκπομπή "Κάπου στο Σύμπαν" την Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022. Χιονισμένη η Αθήνα. Κρασάκι και απολαμβάναμε τις μουσικές του Παρασκευά Κίτσου από τον τελευταίο του δίσκο "Wonderful Twos". Η τζαζ στα καλύτερα της. Μία δουλειά που την περιμέναμε πως και πως και ήρθε να […]
Ελληνική έντεχνη μουσική με σχολιασμό σε νέα από όλο τον κόσμο, τη διασκέδαση και τον πολιτισμό. Με την Άννα-Μαρία Νικολαΐδου, τη Βασιλεία Περόγλου, τη Χαρούλα Νικολαΐδου και τη Φαία Στάινερ.
We use cookies on our website to give you the most relevant experience by remembering your preferences and repeat visits. By clicking “Accept”, you consent to the use of ALL the cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Σχολιάστε το άρθρο (0)