Η Ύβρις ως υπέρβαση των ορίων, της ηθικής δηλαδή και πνευματικής Τάξης, με αντίστοιχη συνέπεια την Νέμεση, την κινητοποίηση των νομοτελειών αποκατάστασης των πραγμάτων, μας αφορά και σε κοσμικό και σε ατομικό επίπεδο, αφού την υφιστάμεθα δραματικά. Πότε αλήθεια ο άνθρωπος περνάει την κόκκινη γραμμή προσχωρώντας στην ακάλυπτη ζώνη όπου τον κυνηγούν τα «σκυλιά του σύμπαντος», οι αδήριτοι νόμοι-φρουροί; Όταν χάνει την δόνηση την Αγάπης, την μόνη που τον συντονίζει με το θεϊκό γίγνεσθαι, αποποιούμενος έτσι την χάρη η οποία τον καθιστά αόρατο, αφού μόνο τότε είναι ελεύθερος από κάθε μορφής πρόθεση, δηλαδή κάρμα, πράγμα που του επιτρέπει να ταξιδεύει ανεμπόδιστα!
Ανάμεσα στο αίτιο και το αποτέλεσμα δεν παρεμβάλλεται παρά μόνο ο νους. Το ταυτόχρονο ενιαίο Συμβάν γίνεται για τον νου αίτιο, αποτέλεσμα, και μεταξύ τους απόσταση. Το Άγιο Πνεύμα είναι η άγια σχέση της δυναμικής εμφάνισης ενός ενιαίου και αδιαίρετου ιερού Συμβάντος.
Λέξεις-θροΐσματα από τον κόσμο τον χρυσό, τον «πέραν», με την Μαρία Παπαϊωάννου
close
Σχολιάστε το άρθρο (0)