Γλωσσικά τινα (Π’): τα ρήματα «αποτείνω» και «αποτίω»

Τελευταία, όλο και συχνότερα, ακούμε να κλίνεται εσφαλμένα το ρήμα αποτίω όπως το σχεδόν ομόηχό του ρήμα αποτείνω.
To ρήμα αποτίω σημαίνει ξεπληρώνω κάποιο ηθικό κυρίως χρέος, αποδίδω ηθική οφειλή: η πατρίδα αποτίει την ευγνωμοσύνη της προς τους υπέρ αυτής πεσόντες / στον πόλεμο όλοι οι ΄Ελληνες απέτισαν το χρέος τους προς την πατρίδα. Το παραγόμενο ουσιαστικό είναι η απότιση.
Το ρήμα αποτείνω δηλώνει πως απευθύνω προς κάποιον κάτι, στρέφω προς συγκεκριμένη κατεύθυνση: ο προεδρεύων της Βουλής αποτείνει μομφή προς τον φωνασκούντα βουλευτή. Το μεσοπαθητικό αποτείνομαι σημαίνει πως απευθύνομαι προς κάποιον: πρέπει κανείς να αποτείνεται πάντοτε στον αρμόδιο υπάλληλο.

Ο αόριστος του ρήματος αποτίω μάς δίνει τον τύπο απέτισα, ενώ του αποτείνω μάς δίνει τον τύπο απέτεινα. Προσοχή επίσης στους ρηματικούς τύπους του ρήματος αποτείνομαι: αποτάθηκα και θα/να αποταθώ (χωρίς –ν-), όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα παράγωγα εκτείνομαι (να εκταθώ), εντείνομαι (να ενταθώ), προτείνομαι (να προταθώ) κ.λπ.

Φοίβος Ι. Πιομπινος   piombinos.blogspot.gr