Περί των θηλυκών επωνύμων (Β’)

Ως γνωστόν, τα θηλυκά επώνυμα σχηματίζονται από τη γενική ενικού του αντίστοιχου ανδρικού επωνύμου. Ως γνωστόν επίσης, τα ανδρικά επώνυμα, όπως άλλωστε όλα τα επίθετα, είναι κλιτά μέρη του λόγου. Μόνο τα θηλυκά επώνυμα δεν κλίνονται, αφού παραμένουν πάντοτε στη γενική. ΄Ετσι, λέμε π.χ. η Αλέκα Μαβίλη, της Αλέκας Μαβίλη, την Αλέκα Μαβίλη. Τελευταία ωστόσο έχει προκύψει, δεν ξέρω πόθεν, και τείνει να καθιερωθεί η συνήθεια κάποια ανδρικά επώνυμα που λήγουν σε –λέων, όπως π.χ. Μαυρολέων, Κοντολέων κ.ά., να παραμένουν άκλιτα στη θηλυκή εκδοχή τους. Εφόσον όμως λέμε: του Μαυρολέοντος, τον Κοντολέοντα κ.λπ., θά έπρεπε το θηλυκό τους επώνυμο νά δίνει τους τύπους: η Μαυρολέοντος, την Κοντολέοντος κ.λπ. Αντ΄αυτού, βλέπουμε οι ίδιες οι φέρουσες το επώνυμο να αυτοπροσδιορίζονται ως π.χ. ΄Αννα Μαυρολέων, Κατερίνα Κοντολέων κ.λπ.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.gr