Γλωσσικά (ΤΛ’): τα επίθετα ανθρώπινος και ανθρωπινός

      Το επίθετο ανθρώπινος, -η, -ο αναφέρεται: 1. σε εκείνο που σχετίζεται με τον άνθρωπο(π.χ.στον  προγραμματισμό της επιχείρησης δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ο ανθρώπινος παράγοντας /η ανθρώπινηδράση,ζωή, φυλή / το ανθρώπινο γένος, δυναμικό μιας επιχείρησης / το ανθρώπινο κεφάλαιο, πνεύμα / τα ανθρώπινα δικαιώματα) 2. σε εκείνο πουχαρακτηρίζεται από στοιχεία τα οποία συνδέονται με τον άνθρωπο, που αναφέρεται στις ιδιότητές του, στις αδυναμίες του, στα πάθη του, στις αρετές του, στην ανθρωπιά του ή στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ως κοινωνικό ον, στα φιλανθρωπινά του αισθήματα (π.χ. η συνάντησή τους μετά τόσα χρόνια ήταν μια ζεστή, ανθρώπινη στιγμή / είναι ουτοπία ο φιλελευθερισμός με ανθρώπινο πρόσωπο) 3. ανθρώπινα (τα)οι υποθέσεις τωνανθρώπων, τα καθημερινά θέματα που απασχολούν τους ανθρώπους (π.χ. ο ερημίτης έχει προ πολλού πάψει να ασχολείται με τα ανθρώπινα).

       Το επίθετο ανθρωπινός, -ή, -ό αναφέρεται σε αυτόν που είναι ή παρουσιάζεται αντάξιος και κατάλληλος για τους ανθρώπους, που είναι κόσμιος, ευπρεπής (π.χ. μίλα του με λόγια ανθρωπινά και θα καταλάβει / οι νικητές αντιμετώπισαν με  ανθρωπινή συμπεριφορά στους αιχμαλώτους). Το εν λόγω επίθετο αντιπαράθεσε τον άνθρωπο προς τα λοιπά ζώα (π.χ. αγελαδινός, βοδινός, γαϊδουρινός, χοιρινός).

      Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos.com