Περί της νίκης της Δημοκρατίας

Μετά τη λήξη επιτέλους της πολύκροτης δίκης των συντελεστών της «Χρυσής Αυγής», όλοι οι πολιτικοί μίλησαν με εμφανή ικανοποίηση για την πάταξη αυτής της οργάνωσης και δεν παρέλειψαν να πλέξουν το εγκώμιο των δικαστών που την έφεραν εις πέρας και να κάνουν λόγο για τη νίκη της Δημοκρατίας. Δεν πρέπει ωστόσο να επιχαίρουν, να εφησυχάζουν και να πιστεύουν πως εξάλειψαν το φασιστικό φίδι. Δυστυχώς οι φασίστες οπαδοί αυτού του ναζιστικού μορφώματος θα είναι δυσκολότερο τώρα πια να εντοπίζονται και να ελέγχονται, αφού δεν θα εμφανίζονται απροκάλυπτα ως κόμμα. Τα δε ευρωπαϊκά κράτη καλά θα κάνουν να ασχολούνται με τις δικές τους φασιστοειδείς οργανώσεις και να μάς αφήσουν ήσυχους. Ο φασισμός δεν είναι μια πολιτική ιδεολογία, όπως νομίζει ο πολύς κόσμος, αλλά μια αυταρχικού, ολοκληρωτικού χαρακτήρα, τερατώδης νοοτροπία, και οι νοοτροπίες δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε κατόπιν μιας δικαστικής απόφασης. Εδώ δεν μπόρεσε ο σοβιετικός ολοκληρωτισμός να μεταβάλει ύστερα από τόσα χρόνια καταπίεσης τη νοοτροπία των πολιτών και θα το μπορέσει ένα, έστω και καταχρηστικά λεγόμενο,  δημοκρατικό καθεστώς!

Ποια είναι όμως η νίκη της Δημοκρατίας για την οποία έκαναν λόγο οι πάντες; Μήπως άλλαξε τίποτα στο  πολίτευμά μας και δεν το πήρα είδηση; Διότι συνέβη κάτι το εντελώς φυσιολογικό σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Οι δε δικαστές έπραξαν απλώς το καθήκον τους. Προς τι λοιπόν να θριαμβολογούμε για τα αυτονόητα;  Τι νόημα είχε λοιπόν η προσέλευση 15.000 ατόμων, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αστυνομίας,  μπρος από τα δικαστήρια; Γιατί αυτή η σπουδή έκδοσης της ετυμηγορίας; Και τούτο συνέβη με την πλειονότητά τους να διαδηλώνει χωρίς μάσκα, τη ανοχή  της Πολιτείας. Και να σκέφτεσαι πως μάς απαγόρευσαν να αναστήσουμε τον Εσταυρωμένο, ακόμα και με κωδωνοκρουσίες, και απαγορεύουν την παρέλαση για την εθνική μας εορτή της 28^ης Οκτωβρίου. Απλώς τα πολιτικά κόμματα και οι «προοδευτικές» οργανώσεις παγίδευσαν τους καλοπροαίρετους οπαδούς τους και έκαναν μιαν υποχθόνια επίδειξη της ικανότητάς τους να αμφισβητούν  την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και μάλιστα στο όνομα δήθεν της Δημοκρατίας, ενώ λεκτικά τουλάχιστον όλοι  στηρίζουν αυτή την ανεξαρτησία ή δεν τολμούν να μην τη στηρίζουν. Δεν νίκησε λοιπόν η Δημοκρατία, αλλά υπονομεύτηκε, αφού αμφισβητήθηκε εμμέσως η αντικειμενικότητα της δικαστικής Εξουσίας. Εξάλλου δεν είδαμε  τα πλήθη να διαδηλώνουν εναντίον της τουρκικής απειλής  ή για τα Βαρώσια της Κύπρου, που  παραγκωνίστηκαν από τη δίκη της «Χρυσής Αυγής».  ΄Οσο για τους καταδικασθέντες χρυσαυγίτες, αυτοί θα έχουν θεωρητικά τη δυνατότητα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι (!)

Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos.com