ΣΕΙΡΙΟΣ

         ΣΕΙΡΙΟΣ.- Μακρινή απροσδιόριστη πατρίδα, πλανήτης-σύμβολο ή  βαθύτερη ανάγκη για  πνευματική προέκταση;

Και τα τρία θα απαντούσαν οι αληθινά μυημένοι. Δεδομένου ότι οι θνητοί είναι στην πραγματικότητα πνεύματα που βιώνουν μια ανθρώπινη εμπειρία, θα αναζητούν διαρκώς  διόδους μέσα από συγκεχυμένες μνήμες, για να επιστρέψουν στην πρώτη θεϊκή τους ουσία που δεν υπόκειται στο χώρο και το χρόνο.

Σε όλες τις αρχαίες θρησκείες, η ανατολή του άστρου του Σείριου αποτελούσε το ιερότερο γεγονός που σηματοδοτούσε τη θέση των βωμών, όπου ελάμβαναν χώρα τελετές και μυήσεις.

Πρόκειται για το κομβικό συμπαντικό σημείο, όπου η μήτρα της γης, η Στύξ συναντά τις ουράνιες δυνάμεις και με τη δύναμη του Έρωτα δημιουργούν την Ψυχή του Κόσμου· εκεί ακριβώς που το αρσενικό στοιχείο γονιμοποιεί το θηλυκό, ώστε να γεννιέται αέναα η μορφή του ορατού σύμπαντος, το οποίο είναι και η Εκδήλωση του Θεού.

Ο Άπειρος και Ακατάληπτος Θεός, το Αιν Σοφ, το Απόλυτο Έν της Σοφίας, μορφοποιήθηκε μέσα από  σειρά διαδοχικών εκπορεύσεων και καθεμία από αυτές είχε μικρότερη ακτινοβολία από τις προηγούμενες, μέχρι που έφτασαν στο κατώτερο προϊόν τους, την ύλη.

Τα πάντα στο σύμπαν συνδέονται με συμμετρικές αναλογίες και τα κινεί ο ρυθμός της Αγάπης και της Αρμονίας.

Αλληγορίες και σύμβολα

Γνώστες των μυστικών και των συμβόλων, οι αρχαίοι Έλληνες διατήρησαν τα μυστικά αυτής της ανώτερης γνώσης κρυπτογραφημένα. Αν και η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως ολοένα και περισσότερες επιστημονικές ανακαλύψεις στον καιρό μας, τα μηνύματα των γραπτών κειμένων και των μνημείων παραμένουν γεμάτα επτασφράγιστα μυστικά και κρυμμένες αλληγορίες, προσιτά μονάχα στους αληθινούς μύστες. Ένας από αυτούς ήταν και ο φιλόσοφος Πρόκλος, μαθητής του Πλάτωνα, που έζησε από το 410 ώς το 485 μ.Χ. και ονομάστηκε «Χέγκελ της αρχαιότητας»,γιατί προσπάθησε να εντάξει όλες τις παλαιότερες φιλοσοφικές θεωρίες σε ένα αυστηρό σύστημα ταξινόμησης ιδεών. Σύμφωνα με μελετητές του έργου του διαπιστώνουμε ότι γνώριζε τα μυστικά του Σείριου και χρησιμοποίησε τις αρχές της αρχέγονης αυτής παράδοσης με συμβολικές αναφορές, αφού ως  μύστης δεν επιτρεπόταν να αποκαλύψει λεπτομέρειες στους αμύητους.

Ο καθηγητής Λόυντ τον περιγράφει σαν αυστηρά ασκητικό άτομο που ακολουθούσε κατά γράμμα τις αιγυπτιακές γιορτές και εκτελούσε μυητικές τελετές χαλδαϊκών μυστηρίων. Απέκτησε θεουργικές γνώσεις από μια κόρη του νεοπλατωνικού Πλούταρχου και «ερχόταν σε επαφή με φωτεινές προβολές του φαντάσματος της Εκάβης». Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Πρόκλος στο Βιβλίο Δ΄ Εις Τίμαιον:

«…σύμφωνα με όσα επιβεβαιώσαμε, μπορούμε να πούμε πως ο καθένας από τους πλανήτες είναι ένας ολόκληρος κόσμος που περιέχει πολλά θεϊκά στοιχεία αόρατα σε μας. Από όλους αυτούς όμως, το ορατό άστρο είναι ο αρχηγός…σε κάθε μία (από τις πλανητικές σφαίρες) υπάρχουν αόρατα άστρα που περιστρέφονται μαζί με τις σφαίρες τους, ώστε στο καθένα υπάρχει ένα σύνολο και ένας αρχηγός με ιδιαίτερο ρόλο…καθεμιά από τις σφαίρες είναι ένας κόσμος. Οι θεολόγοι μάς διδάσκουν αυτά τα πράγματα όταν μας λένε πως στην καθεμιά υπάρχουν Θεοί πριν από τους δαίμονες, μερικοί από τους οποίους κυριαρχούνται από άλλους…από όλα αυτά είναι φανερό πως ο καθένας απ’ τους πλανήτες είναι όπως λένε, αρχηγός πολλών θεών, που τον κάνουν να συμπληρώνει την παράξενη μετακίνησή του».

Επιβεβαιώνοντας το κείμενο του Πρόκλου, ο κατεξοχήν μεταφραστής του συνόλου του πλατωνικού έργου καθηγητής Τόμας Ταίηλορ, γράφει στην εισαγωγή της μετάφρασης που έκανε για τον Τίμαιο του Πλάτωνα: «Για καθεμιά απ’αυτές τις σφαίρες…όπως ήδη εξηγήσαμε, έπεται ότι κάθε πλανήτης έχει έναν αριθμό δορυφόρων γύρω του, ανάλογο με τον αριθμό των απλανών, και ότι κάθε σφαίρα είναι γεμάτη από θεούς, αγγέλους και δαίμονες, ανάλογα με τις ιδιότητες της κάθε σφαίρας που κατοικούν. Αυτή η θεωρία αποτελεί και το κλειδί για τη θεολογία των αρχαίων…»

Άρα ο Σείριος και οι δύο δορυφόροι του, περιέχουν απόκρυφα μυστικά, τα οποία παρουσιάζονται κωδικοποιημένα στο έργο των αρχαίων φιλοσόφων.

Ως λαός που κλήθηκε να παίξει έναν ιδιαίτερο εκπολιτιστικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι Έλληνες, μετά τον καταποντισμό των Ατλάντων, εγκαθίδρυσαν σε πολλά μέρη του κόσμου αποικίες, τοποθετώντας αρχηγούς οι οποίοι είχαν μυηθεί στην ανώτερη Σοφία και ανέλαβαν τη διάδοσή της. Αλλά η γλώσσα των συμβόλων είναι ένας παγκόσμιος σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και των θεϊκών δυνάμεων, γιατί αποτελεί το κανάλι μέσα από το οποίο διαχέονται οι ουράνιες ακτινοβολίες  στον περιορισμένο κόσμο των πέντε ανθρώπινων αισθήσεων, ώστε να επιτυγχάνεται πνευματική καθοδήγηση στο υποσυνείδητο των θνητών.

Ο Σείριος ή Άστρο του Κυνός, είναι και το κύριο άστρο το οποίο αποτελεί και τη βάση του σειριακού ημερολογίου, το γνωστό δωδεκάμηνο ημερολόγιο, που υιοθέτησαν οι Αιγύπτιοι και οι άλλοι λαοί. Ο αριθμός 12, κύρια διαίρεση του χρόνου στο συγκεκριμένο ημερολόγιο, είναι αριθμολογικό σύμβολο με βαθύ μυσταγωγικό χαρακτήρα. Δώδεκα οι Θεοί του Ολύμπου, δώδεκα οι Απόστολοι, δωδεκαμελής και η σύνθεση των ιερατικών συμβουλίων.

Η αρμονική κλίμακα, εξάλλου, κρυπτογραφεί τη Δημιουργία του Κόσμου  ξεκινώντας από τον Θείο Λόγο, το Ένα, και συνεχίζει την κατιούσα πορεία της  μέχρι που φτάνει στους δορυφόρους των πλανητών. Η νότα σολ αυτής της κλίμακας συμβολίζει το Δέντρο της Ζωής του Ήλιου-Σείριου.

Το ταξίδι της Αργούς ακόμα, με επιβάτες τον Ιάσονα και τους αργοναύτες, ακολουθεί μια συμβολική πορεία προς τη μυθική Κολχίδα, όπου υπάρχει το χρυσόμαλλο δέρας, το οποίο θα αποκτηθεί μέσα από μια σειρά άθλων. Αληθινός σκοπός και προορισμός τους ο ουράνιος Σείριος, δηλαδή ο ιδεατός τόπος όπου οι άνθρωποι θα αποκτούσαν την απαιτούμενη ενέργεια(χρυσόμαλλο δέρας) για να γίνουν θεοί.

Συμβολικές αναφορές στο συγκεκριμένο πλανήτη συναντάμε συνεχώς και στα απόκρυφα βιβλία της Σοφίας του Έσδρα(458π.Χ).Τα επτά οράματα του προφήτη ξεκινούν από τον πύργο της Βαβέλ για να καταλήξουν στην «ουράνια Ιερουσαλήμ», η οποία ταυτίζεται με τον Ήλιο-Σείριο.

            Η σημερινή προσέγγιση των αιώνιων μυστικών

Στις μέρες μας, οι επιστήμονες αναζητούν με όλο και μεγαλύτερο πείσμα τα μυστικά που θα σπάσουν το φράγμα του χρόνου και θα επιτρέψουν στον άνθρωπο να γίνει κοινωνός των μυστικών του σύμπαντος, νικώντας το θάνατο. Πειράματα, σχέδια, μελέτες, ενταγμένα σε ερευνητικά προγράμματα αμύθητων προϋπολογισμών συγκροτούν μια προσπάθεια που ξαναφέρνει στη μνήμη τη Βαβέλ και τη αιώνια λαχτάρα του ανθρώπου να φτάσει τον Θεό. Μήπως  όμως οι μηχανιστικές οδοί οδηγούν σε μια μόνιμη αποτυχία; Μήπως το ανυπόμονο άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας απελευθερώνει κακά, τα οποία κατόπιν δεν μπορούμε να ελέγξουμε; Μήπως ο συσχετισμός των γήινων όντων δημιουργεί πολυδιάστατες ώσεις δυνάμεων, διαστάσεων, συμπάντων, γαλαξιών που μας απομακρύνουν από την προσέγγιση του αληθινού Σείριου;

Γιατί ο δρόμος για τον πλανήτη-σύμβολο είναι υπόθεση της ψυχής και όχι της ύλης. Ίσως η αληθινή μύηση στην ατραπό που οδηγεί στο λιμάνι του να βρίσκεται στο καθημερινό ταξίδι της ζωής, το οποίο συμβολίζει η ομηρική Οδύσσεια. Τα ονόματα που δίνουμε εμείς οι ίδιοι στην επαφή με τον Ανώτερο εαυτό μας να είναι Σείριος, Ιθάκη, Ουράνια Ιερουσαλήμ και η αρχή του συντονισμού των πεπερασμένων μας διαστάσεων με τις δικές του συχνότητες, να είναι η απόλυτη βίωση του παρόντα χρόνου. Εκεί όπου αρχίζει και η μεγάλη εσωτερική επανάσταση του καθενός ενάντια στο τέρας που λέγεται τέλος · ενάντια στο φόβο του θανάτου, στην αιτία που γεννά αρρώστιες και πόνο.

Εγκλωβισμένος στο Λαβύρινθο της σκέψης του, ο άνθρωπος, αντιμετωπίζει καθημερινά τον Μινώταυρο του εγώ του, ο οποίος τον τρομάζει παρουσιάζοντας διαρκώς μπροστά του τρομερές ανασφάλειες, δισταγμούς και αμφιβολίες. Έτσι απομακρύνεται από τη θεϊκή πηγή φωτός που είναι και η πρωταρχική ουσία της δύναμής του, δέσμιος ενός σκοτεινού κόσμου του νου του.

Τα σύμβολα, οι αλληγορίες και οι μύθοι έχουν σκοπό να τον οδηγήσουν στην ατραπό της γνώσης του αληθινού Εαυτού του και να του αποκαλύψουν το ολόλαμπρο θαύμα του ήλιου-Σείριου που περιέχει μέσα του!

Τόνια Μασουρίδου

Υ.Γ. Βιβλιογραφία:O Άγνωστος Σείριος. Ρόμπερτ Κ.Γ.Τέμπλ

Παραδόσεις από τον Σείριο. Θεόδωρου Αξιώτη