Τόνια Μασουρίδου

         ΣΕΙΡΙΟΣ.- Μακρινή απροσδιόριστη πατρίδα, πλανήτης-σύμβολο ή  βαθύτερη ανάγκη για  πνευματική προέκταση; Και τα τρία θα απαντούσαν οι αληθινά μυημένοι. Δεδομένου ότι οι θνητοί είναι στην πραγματικότητα πνεύματα που βιώνουν μια ανθρώπινη εμπειρία, θα αναζητούν διαρκώς  διόδους μέσα από συγκεχυμένες μνήμες, για να επιστρέψουν στην πρώτη θεϊκή τους ουσία που δεν υπόκειται στο χώρο και το χρόνο. Σε όλες τις αρχαίες θρησκείες, η ανατολή του άστρου του Σείριου αποτελούσε το […]

Η δημοσιογράφος Ράνια Τζιφοπούλου-Κωνσταντινίδη μιλά με την Τόνια Μασουρίδου για το γαλλικό καμπαρέ και τις μουσικές του, καλεσμένη στην εκπομπή "Ταξιδεύοντας με τις τέχνες", το Σάββατο 11 Μαρτίου 2017.

« Μια φυσαρμόνικα πατέρα! Μια φυσαρμόνικα παλιά και λιγάκι ξεθωριασμένη!» φώναξε ο γιος μου και άφησε επάνω στο γραφείο μου το αναπάντεχο εύρημά του. Την είχε βρει μέσα στο κουτί που φύλαγα τα παλιά τεύχη των κόμικς και του Μικρού Σερίφη. Μια παλιά καπελιέρα της μητέρας μου δηλαδή, η οποία φιλοξενεί τα μικρά μου ενθυμήματα, εδώ και πενήντα χρόνια! Εκτός από τα παιδικά περιοδικά, περιείχε ακόμα τετράδια του δημοτικού, βόλους […]

Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο ξένη φαντάζει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα η μορφή του ποιητή της Λήθης. Και τούτο, γιατί εδώ και πολύ καιρό, έχει περάσει η εποχή που τα πνευματικά τοπία της Ελλάδας άνθιζαν από ευγένεια και ήθος. Αλλά και οι σημερινοί Έλληνες περιχαρακωμένοι ασφυκτικά από το κυνήγι του κέρδους και της κατανάλωσης, δεν διαθέτουν ψυχικό χώρο για στίχους που σμιλεύθηκαν με τη λιτότητα και τη σοβαρότητα ενός […]

Ένα μικρό διήγημα της Τόνιας Μασουρίδου Δεν είχε κλείσει ούτε τα είκοσι δύο του χρόνια, όταν πήγε φαντάρος ο Λάμπης ο Καραλής. Ένα παιδί ήταν ακόμα που αγαπούσε το παιχνίδι, την καλή παρέα και τα γλυκά. Αυτά τα αθώα του γούστα όμως, δεν τον εμπόδιζαν  να είναι και ο πρώτος μάστορας στο συνεργείο των αυτοκινήτων, που μαθήτευε από τα δεκάξι του. Ο κυρ- Χαράλαμπος το αφεντικό του, με το μαγαζί […]

Επέμενε να φροντίζει τις λεπτομέρειες με μία ιδιαίτερη χάρη σε κάθε μας συνάντηση. Άναβε μικρά λευκά κεριά μπροστά στη φωτογραφία του Άγγελου, άλλαζε το νερό στο ανθοδοχείο με τις τουλίπες, σερβίριζε σε κρυστάλλινα ποτηράκια λικέρ βύσσινο με μπόλικα μοσχοκάρφια, καμωμένο από την ίδια. Ήξερε να αγγίζει τις στιγμές διαβάζοντας μερικούς στίχους, να τις προεκτείνει στο μύθο, να σε μεταφέρει και σένα ΕΚΕΙ. Στην εποχή της μυθολογίας του 20ου αιώνα, όπου […]

«Την ιστορία με τον άνεμο»τόλμησα να ζητήσω στον ηλικιωμένο αρχηγό της φυλής, μετά από μερικά φλιτζάνια τσάι που μου είχε προσφέρει δίπλα στο τζάκι. Ανυπομονούσα να μου διηγηθεί σκηνές από την ινδιάνικη μυθολογία. Να μάθω για τον φοβερό θεό-άνεμο που καθοδηγούσε τις πιρόγες τους στα ποτάμια και έλεγε παραμύθια στα παιδιά, τα βράδια στις σκηνές, καθώς φυσούσε μέσα στα δάση. Για μένα ετούτη η πρώτη εκδρομή στο Καναγουάκι, το χωριό […]

Πριν από μερικά χρόνια βρέθηκα σε ένα πανηγύρι στο χωριό Αρτεμισία, που βρίσκεται στο δρόμο Σπάρτης-Καλαμάτας, στις πλαγιές του Ταϋγέτου, και εκεί άκουσα να διηγούνται κάποιοι ηλικιωμένοι κάτοικοι την εξής αληθινή ιστορία: Το φθινόπωρο του 1941 ο ιταλικός στρατός έχοντας ανακτήσει το χαμένο του ηθικό μετά την εισβολή των γερμανών στην Ελλάδα, θέλησε να κάνει επίδειξη ισχύος και να ακολουθήσει τα παραδείγματα των σκληρών στρατευμάτων του Χίτλερ. Έτσι, για  ασήμαντη […]