΄Ενα ελληνικό κείμενο με αποκλειστικά τούρκικες λέξεις

     Θα σάς αναφέρω ένα ελληνικό  κειμενάκι που δεν περιλαμβάνει καμία ελληνική λέξη εκτός από τα άρθρα, τα ρήματα και τις προθέσεις, και που όλα τα ουσιαστικά του είναι τούρκικης προέλευσης: «Ο τεμπέλης (tembel) δεν έχει ούτε λίγο καν χαρτζηλίκι (harclik), ούτε έναν παρά (para) στην τσέπη (cep) του, για να πάει στο παζάρι (pazar) ν’ αγοράσει ζαρζαβατικά (zerzevat), που μαζί με τους γιαλαντζί (yalanci) ντολμάδες (dolma), τα γιουβαρλάκια (yuvarlak)και το γιουβέτσι (guvec) που μαγείρεψε να τα πάει στον φουκαρά (fukara) κι αχαϊρευτο (από το hayir) μπατζανάκη του (bacanak), ο οποίος ζεί σ΄ένα καραγιαπί (karayapi) με ασοβάντιστους (από το siva) τοίχους, που βρίσκεται σ΄ένα καλντερίμι (kaldirim) που οδηγεί στο κονάκι (konak) του μεγάλου τσιφλικά (από το ciftlik)».

     Προσέξτε όμως πως όλες οι παραπάνω ξένες λέξεις ειναι πλήρως ενσωματωμένες στην ελληνική γλώσσα και αφομοιωμένες απ’ αυτήν, γι’ αυτό και έχουν ελληνικές καταλήξεις που τις κάνει κλιτές. Απεναντίας όλες οι αγγλικές λέξεις, οι οποίες  μπολιάζουν τη γλώσσα μας τα τελευταία χρόνια, υιοθετούνται απ’ αυτήν ως έχουν, αυτούσιες, χωρίς δηλαδή να προσαρμόζονται στη γλωσσική μορφολογία της ελληνικής. Απαξάπασες οι γλώσσες  εμπλουτίζονται με  ξένα δάνεια, αλλά αλίμονό σ’ εκείνη που δεν τα αφομοιώνει πια.

           Φοίβος Ι. Πιομπίνος      piombinos.blogspot.com