Μαρία Παπαϊωάννου

Ανάμεσα στο αίτιο και το αποτέλεσμα δεν παρεμβάλλεται παρά μόνο ο νους. Το ταυτόχρονο ενιαίο Συμβάν γίνεται για τον νου αίτιο, αποτέλεσμα, και μεταξύ τους απόσταση. Το Άγιο Πνεύμα είναι η άγια σχέση της δυναμικής εμφάνισης ενός ενιαίου και αδιαίρετου ιερού Συμβάντος.

Ακόμα και μέσα στην θνητότητά του, ο άνθρωπος γελάει και χαίρεται μες στην αιώνια στιγμή της χαράς... Γι’ αυτό το γέλιο, που και η πιο χωματένια ψυχή κάποιες στιγμές χαρίζει στον εαυτό της, γι’ αυτή την ελάχιστη, την έσχατη απόδειξη ότι ζει, Χριστέ μου κάνε απόψε ένα χατίρι, κι οι τελευταίοι νά ’ρθουν πιο μπροστά…

Ο ασυγχρονισμός της φύσης και του ανθρώπου έφερε τον ασυγχρονισμό της ψυχής και του σώματος!

Είναι αλλού. Είναι αλλού που το θαύμα το αέναο γίνεται...

Τ' ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΑ δέντρα με την ευδοκία η παρασημαντική ενός άλλου κόσμου η παλιά δοξασία ότι πάντα υπάρχει το πολύ σιμά και όμως αόρατο... ΕΛΥΤΗΣ

Πώς να αγαπήσει ο άνθρωπος τον Ζώντα Θεό! Πώς να αποδώσει την τιμή και τον σεβασμό που αρμόζει στο θεϊκό Ον… Αμήχανος ο νους μπροστά στο θαύμα της καθόδου του ουρανού σε ανθρώπινο σώμα! Ο άνθρωπος βλέπει ό,τι είναι και είναι ό,τι βλέπει! Και μετά το πρώτο θάμβος -αν ποτέ συμβεί αυτό- ζητά να διαχειριστεί ανθρώπινα αυτό που δεν είναι ανθρώπινο! Μπροστά στο θαύμα του ενσαρκωμένου Όντος, μόνο άφεση, παράδοση, […]

Οι αιρετικοί και όσοι αυτοκτονούν είναι, σύμφωνα με την Εκκλησία, εκείνοι που προσβάλλουν το Άγιο Πνεύμα υποπίπτοντας στο μοναδικό αμάρτημα το οποίο δεν συγχωρείται. Μα όλες οι αυτοκτονίες δεν είναι ίδιες, θα πει ο άνθρωπος! Και όμως ίδιες είναι, αφού καταφέρνει κανείς να προσπεράσει τον φύλακα άγγελό του, διαρρηγνύοντας τον μανδύα προστασίας που του παρέχει ο Θεός εκ γεννήσεως, προσβάλλοντας έτσι βάναυσα τον Δημιουργό που του χάρισε την ζωή. Αιρετικοί, […]

    Σε μιαν ανθρωπότητα βυθισμένη στην υλιστικότητα, μιαν ανθρωπότητα η οποία, από πνευματική άποψη, κυριολεκτικά περπατάει σαν ζώο στα τέσσερα, ως λαμπηδόνες φωτός αναλάμπουν οι ψυχές που καταθέτουν την δοξαστική τους ομολογία στο θεϊκό κάλλος της Ζωής! Οι ψυχές που δοξολογούν το θεϊκό θέλημα ενσαρκωμένες εδώ, στα πτωτικά πεδία των δυϊστικών πραγματικοτήτων. Οι γενναίες ψυχές που εμφορούνται από φως και αγάπη, και προτάσσουν την συμπόνια, την κατανόηση και το έλεος […]

Η ομορφιά των μέχρι τέλους σχέσεων είναι ότι σου επιτρέπουν να παρακολουθείς τον εαυτό σου μέσα στον χρόνο! Το ίδιο και τους άλλους. Σου χαρίζουν μια ευλογημένη συνέχεια, σημεία της πορείας προς το φως. Η αγάπη, όταν αναπτύσσεται στις ψυχές μέσα από την φιλία που διαρκεί, αναιρεί το αρχέγονο τραύμα του χωρισμού… Υπάρχει άραγε τέτοια αγάπη πέρα από την αγάπη των αγγέλων; Ηρωικές για τα ανθρώπινα μέτρα είναι οι σχέσεις […]