Η αγέραστη ψυχή του ανθρώπου

Μέγα πρόβλημα του ανθρώπου είναι ότι, ενώ το σώμα, στο οποίο ενοικεί, χρόνο με το χρόνο φθείρεται, υποβαθμίζεται, καταρρέει, και οι νοητικές δυνάμεις του εξασθενίζουν, η ψυχή του επιμένει να μη θέλει να γεράσει, και ώς ένα σημείο κατορθώνει να παραμένει μέχρι τέλους νεανική. Μήπως αυτό είναι η απόδειξη ότι στον άνθρωπο υπάρχει κάτι το αθάνατο, που πάνω του ο χρόνος δεν έχει καμία δύναμη; ΄Ετσι εξηγείται ασφαλώς το ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι αισθάνονται νέοι, αγέραστοι μέσα τους, ακόμα κι όταν το σώμα τους τούς προδίδει κάθε φορά που επιχειρούν να ακολουθήσουν τις όποιες νεανικές παρορμήσεις της ψυχής τους. Γι’ αυτό συχνά οι κάποιας ηλικίας άνθρωποι που νεάζουν, γελοιοποιούνται χωρίς να το καταλαβαίνουν. Βλέπετε, «η καρδιά έχει τους λόγους της που η λογική δεν τους γνωρίζει», όπως έλεγε ο Μπλεζ Πασκάλ (1623-1662) στους Στοχασμούς του.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos.com