Περί του «Εθνάρχη» Καραμανλή (Β’)

Στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Νέα Ευθύνη, τχ 18 / Ιούλιος-Αύγουστος 2013, δημοσιεύεται (σσ. 361-366)  η ομιλία  του Ακαδημαϊκού κ. Αντώνη Κουνάδη υπό τον τίτλο «Η ελληνική γλώσσα».  Η ομιλία αυτή πραγματοποιήθηκε σε εκδήλωση για τη γλώσσα μας, που οργανώθηκε από την Ακαδημία Αθηνών στις 8 Μαρτίου 2013.  Από την  εν λόγω ομιλία  δημοσιεύουμε το εξής ανατριχιαστικό απόσπασμα:

«Η πρώτη απόπειρα εκλατινισμού της ελληνικής γραφής έγινε στις αρχές της Μεταπολίτευσης, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ερώτησε τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Τσάτσο και Ευάγγελο Παπανούτσο αν συμφωνούσαν με εισηγήσεις που είχε δεχθεί για την υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου, εν όψει της επικείμενης εντάξεως της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ. Η αντίδραση και των δύο αυτών σοφών ανδρών υπήρξε έντονη και ακαριαία».

Ως φαίνεται, ο «Εθνάρχης» μας είχε ζηλέψει την πρωτοβουλία του Κεμάλ Ατατούρκ να   εκλατινίσει  το αραβικό αλφάβητο που ήταν ώς τότε εν χρήσει για τη γραφή της τουρκικής γλώσσας, θεωρώντας πως έτσι έθετε τις βάσεις για τον εξευρωπαϊσμό της υπανάπτυκτης   ασιατικής χώρας του. Το γεγονός ετούτο υπήρξε κοσμοϊστορικό για τους Τούρκους, αφού   τούς απέκοψε βίαια από την πρόσβασή τους  στα μέχρι  την υιοθέτηση του λατινικού αλφαβήτου  γραπτά κείμενα,  που δεν μπορούσαν πλέον οι νεότερες γενεές να τα διαβάσουν. Ακόμα και οι επιγραφές στους τάφους των αμέσων προγόνων τους παραμένουν έκτοτε για τους Τούρκους ακατάληπτες, πόσω μάλλον τα οθωμανικά αρχεία.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos.blogspot.gr