Γλωσσικά τινα (ΣΜΖ’): ορθοπεδική ή ορθοπαιδική;

     Ορθοπεδική καλείται ο κλάδος της ιατρικής, ο οποίος  ασχολείται με την παθολογία και τη θεραπεία των βλαβών που εμφανίζονται στα συστήματα στήριξης (σκελετός, αρθρώσεις κτλ.) και κίνησης (τένοντες, μύες) του ανθρώπινου σώματος. Ο όρος αυτός οφείλεται σε παρετυμολογική σύνδεση της λέξης είτε με το pes,  pedis, δηλαδή πόδι της λατινικής γλώσσας είτε με την ελληνική λέξη πέδη (πβ χειρο-πέδη, τροχο-πέδη) οπότε ορθοπεδική είναι το «να ορθώνεις τα οστά με πέδες», δηλαδή με δεσμά, επίδεση, επιδέσμους κ.λπ. Από την άλλη, τον όρο ορθοπαιδική έπλασε το 1741 ο γάλλος γιατρός Νικολά Αντρύ (Nicolas Andry, 1658-1742), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων, στο έργο του Traité d’ orthopédie ou l’ art de prévenir et corriger dans les enfants les difformités du corps (Πραγματεία περί ορθοπαιδίας ή προλήψεως και θεραπείας των σωματικών δυσπλασιών στα παιδιά). ΄Ομως η ορθοπεδική, ανεξαρτήτως του σε ποιον οφείλεται ο γαλλικός νεολογισμός στον οποίο βασίστηκε η απόδοσή του στα Ελληνικά, δεν συνδέεται  αποκλειστικά με τη θεραπεία παιδιών. Επομένως, παρ’όλη την αντίθετη γνώμη και επιχειρηματολογία του κ Γ. Μπαμπινιώτη, θεωρούμε πως η λέξη πρέπει να γράφεται με έψιλον.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com