Οι ίσες αποστάσεις κατά τις διενέξεις κρατών

Εδώ και πολλές δεκαετίες, κατά τις διενέξεις στα ελληνοτουρκικά, οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση αλλά πρωτίστως και οι ΗΠΑ εφαρμόζουν την πολιτική των ίσων αποστάσεων. ΄Ετσι ωστόσο εξισώνουν υποκριτικότατα τις δύο πλευρές, εκ των οποίων η μία είναι η επιτιθέμενη, ενώ η άλλη είναι επομένως η αμυνόμενη. Εξάλλου εκφράζουν τετριμμένες διατυπώσεις ή κοινότοπα ευχολόγια όπως: «να πρυτανεύσει η λογική», «να τα βρουν ειρηνικά οι δύο πλευρές», «να έρθουν οι αντίπαλοι σε συνομιλίες» ή «νά καθίσουν και οι δύο πλευρές στο ίδιο τραπέζι διαπραγματεύσεων» κ.λπ. Στο  πρόσφατο μάλιστα ελληνοτουρκικό επεισόδιο και εν μέσω της προκλητικότατα κλιμακούμενης τουρκικής επιθετικότητας, οι ΗΠΑ δήλωσαν: «Ενθαρρύνουμε όλες τις πλευρές να κάνουν βήματα που θα αποκλιμακώσουν την παρούσα κατάσταση».

΄Ετσι εντούτοις αμφιβάλλω ότι πιστεύουν  πως θα λυθούν τα προβλήματα. Αυτή η  φαρισαϊκή, η άκρως υποκριτική  πολιτική των ίσων αποστάσεων ευνοεί, ως είναι αυτονόητο, τον δυνατότερο από τους δύο αντιπάλους, ο οποίος είναι κι ο προκαλών τα προβλήματα με την επιθετική του τάση. Πώς όμως είναι δυνατόν να λυθούν τα προβλήματα που προκαλεί η τουρκική αδιαλλαξία και προκλητικότητα όταν για τις ΗΠΑ η επιθετικότητα του όποιου Ερντογάν αντιμετωπίζεται ως ίση με την ελληνική προάσπιση των δικαίων της, όταν τα ιστορικά δικαιώματα της Κύπρου εξισώνονται με τις τουρκικές αξιώσεις και απειλές; Δεν γνωρίζουν οι «σύμμαχοί» μας πως η πολιτική των ίσων αποστάσεων δεν οδηγεί σε ισορροπία αλλά στην αδικία εις βάρος του ασθενεστέρου; Αγνοούν τάχατες ότι με τέτοια πολιτική φέρονται σαν να παραβλέπουν την αρπακτικότητα του ισχυροτέρου, με συνέπεια να την υποδαυλίζουν έστω και εμμέσως;

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com