Και πάλι περί των προσφύγων

Το δράμα των προσφύγων δεν έχει τελειωμό, ενώ ο αριθμός των πνιγμών αυξάνει εφιαλτικά. Μόνο τον Ιανουάριο έφτασαν στην Ελλάδα 62.000 πρόσφυγες και καταγράφηκαν 272 πνιγμοί στο Αιγαίο, εκ των οποίων 60 θύματα ήταν παιδιά. Το τελευταίο πεντάμηνο συνολικά έχουν πνιγεί 330 παιδιά στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το Αιγαίο. Εξάλλου, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Europol, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν εξαφανιστεί στην Ευρώπη 10.000 ασυνόδευτοι καταγεγραμμένοι ανήλικοι.

Και η Δύση, και ειδικότερα η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση,  πώς αντιδρά σε όλα αυτά;  Η ανάλγητη Δύση κάνει διαπιστώσεις, καταγράφει τα συμβάντα και συγκαλεί απανωτές συσκέψεις, αναζητώντας υποκριτικά λύση στο πρόβλημα, στη δημιουργία του οποίου συνετέλεσε τα μάλα, και παράλληλα ασκεί κατευναστική, αν όχι επιβραβευτική, πολιτική έναντι της Τουρκίας, που αποκλειστικά προωθεί τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, αντί να την τιμωρεί για την ενεργητική συμμετοχή και ολέθρια δράση της στην προσφυγική τραγωδία. Και όλοι εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τα θύματα της τρομοκρατίας στα γραφεία του Charlie Hebdo ή στο παρισινό Bataclan, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και για τους δεκάδες πνιγμένους που εκβράζει το Αιγαίο στα νησιά απέναντι από τα μικρασιατικά παράλια. Εν τω μεταξύ το ένα μετά το άλλο διάφορα κράτη της Ευρώπης, και κυρίως οι πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ανεγείρουν τείχη για να εμποδίσουν τη διέλευση προσφύγων και καταργούν έτσι ντε φάκτο τη Συνθήκη του Σένγκεν περί της ελεύθερης μετακίνησης των πολιτών εντός των κρατών που έχουν υπογράψει την εν λόγω Συνθήκη. Επίσης πολλά κράτη «ανταγωνίζονται» μεταξύ τους  για το ποιο θα μειώσει περισσότερο το όριο των χρημάτων που δικαιούνται να κρατήσουν οι πρόσφυγες, από τα χρήματα βέβαια που κατάφεραν να τα διασώσουν  από την αρπακτικότητα των διακινητών τους.

Τώρα η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση βρήκε ένα άλλο τέχνασμα για να πιέζει τη χώρα μας: τη δημιουργία κέντρων καταγραφής των εισερχομένων προσφύγων, η οποία καθυστερεί. ‘Ομως αυτά τα κέντρα θα έπρεπε να τα δημιουργήσει η Τουρκία, που αυτή είναι η πρώτη χώρα εισόδου και υποδοχής των προσφύγων, και όχι η Ελλάδα. Και τότε οι πρόσφυγες που έχουν καταγραφεί θα πρέπει να μπορούν με ναυλωμένα πλοία να διεκπεραιώνονται ασφαλώς στην Ελλάδα και  να διανέμονται με ποσοστώσεις ως πρόσφυγες πολέμου στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία. ΄Αλλωστε κάτι παρεμφερές είχε συμβεί και το 1956 οπότε, με αφετηρία μια φοιτητική διαδήλωση, εξεγέρθηκε ο ουγγρικός λαός κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος, απαιτώντας ελευθερία και δημοκρατία. Τότε πάνω από 200.000 αντιφρονούντες, κυνηγημένοι από τις σοβιετικές δυνάμεις κατοχής, εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και με το συντονισμό των Ηνωμένων Εθνών βρήκαν άσυλο, διαμοιρασθέντες,  σε 37 χώρες του κόσμου.  Σήμερα οι δυτικές χώρες επαφίενται στα νερά του Αιγαίου ως φυσικό αποτρεπτικό εμπόδιο της εισόδου των προσφύγων και δείχνουν να λησμονούν ότι εκτός από την Ελλάδα, που έχει υποδεχθεί πάνω από 850.000  πρόσφυγες, η Τουρκία, ο Λίβανος και η Ιορδανία έχουν υποδεχτεί 4,5 εκατομμύρια Σύρους.  Σημειωτέον ότι ενώ  160.000 από τους πρόσφυγες στην Ελλάδα  θα έπρεπε να έχουν διανεμηθεί σε άλλες χώρες, μερικές μόνο εκατοντάδες έχουν μέχρι σήμερα προωθηθεί. Αντ’ αυτού τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης ενέκριναν τη συμφωνία χρηματοδότησης της Τουρκίας  με ποσό ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ για να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση, εκ του οποίου το 1 δισεκατομμύριο θα δοθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή  και τα υπόλοιπα 2 δισεκατομμύρια θα καλυφθούν από εισφορές των κρατών-μελών. Το παράλογο της όλης αυτής συμφωνίας είναι ότι στην Ελλάδα της τρομακτικής οικονομικής κρίσης αναλογούν 25 εκατομμύρια ευρώ για το ειδικό ταμείο που θα συσταθεί, ενώ θα πρέπει και η Κύπρος να χρηματοδοτήσει την Τουρκία. Εξάλλου οι Ευρωπαίοι μας κατηγορούν ότι οι τρομοκράτες, εκμεταλλευόμενοι το χάος που επικρατεί με την εισβολή των προσφύγων στη χώρα μας, περνούν στην Ευρώπη, ενώ υποκριτικά θέλουν να λησμονούν ότι όλοι οι τρομοκράτες που έδρασαν στην Ευρώπη δεν ήταν πρόσφυγες αλλά πολίτες κάποιων ευρωπαϊκών κρατών. Κι αν τα ευρωπαϊκά κράτη δεν μπορούν να ελέγχουν τους πολίτες τους, πώς έχουν το θράσος να απαιτούν από την Ελλάδα να ελέγχει τις ορδές των ξένων προσφύγων που κατακλύζουν καθημερινά τη χώρα μας;  Επίσης είναι εξωφρενικό να εξετάζει η Βουλγαρία το ενδεχόμενο οχύρωσης των συνόρων της με την Ελλάδα, ώστε να εμποδιστεί κάθε διέξοδος των προσφυγικών ροών από την Ελλάδα προς την Ευρώπη,  ξεχνώντας τις εκατοντάδες  των Βουλγάρων όχι  προσφύγων αλλά οικονομικών μεταναστών που επί χρόνια περνούσαν παράνομα  στη χώρα μας.  Πώς είναι δυνατόν να απαιτείται φορτικά από την Ελλάδα να επωμιστεί τις συνέπειες προβλημάτων που δημιούργησε η δημοκρατική Δύση, απειλώντας την με την εκδίωξή της από την ομάδα των κρατών-μελών του Σένγκεν;  Και πώς σκέπτονται οι Ευρωπαίοι να αποκλείσουν την Ελλάδα από την εν λόγω ομάδα, όταν έτσι και αλλιώς η Ελλάδα δεν συνορεύει με χώρες της Συνθήκης του Σένγκεν;   Αναρωτιέμαι γιατί έπαψαν πλέον να περνούν οι πρόσφυγες και οι οικονομικοί μετανάστες από την Ιταλία στην Ευρώπη. Μήπως έχει δοθεί η γραμμή να διεκπεραιώνονται όλοι αυτοί από την Τουρκία στην Ελλάδα, ώστε να εγκλωβιστούν στη χώρα μας και να την ξεκάνουν, αφού με τον οικονομικό πόλεμο που της κήρυξαν δεν τα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να τη γονατίσουν; ΄Αλλωστε η Τουρκία  το έχει από καιρό δηλώσει, δια στόματος του πρωθυπουργού της Νταβούτογλου, ότι δεν χρειάζεται να κάνει απόβαση στα ελληνικά νησιά, αφού αρκεί να στείλει σε αυτά 1 εκατομμύριο πρόσφυγες. Την μεν απόβαση των επιτιθέμενων εχθρών της μπορεί ενδεχομένως η Ελλάδα να την αντιμετωπίσει πολεμικά, πώς όμως μπορεί να αντιμετωπίσει την απόβαση χιλιάδων θαλασσοδαρμένων γυναικοπαίδων;

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com