Μια ξεχασμένη γενοκτονία

Από το 1904 ώς το 1908, στη Νοτιοδυτική Αφρική, τη σημερινή Ναμίμπια, γερμανικό προτεκτοράτο  τα χρόνια εκείνα, δύο εθνότητες, οι Χερέρο και οι Νάμα, εξολοθρεύτηκαν συστηματικά από τους Γερμανούς. Πρόκειται για την πρώτη γενοκτονία του Κ’ αιώνα.  Οι εν λόγω φυλές βρίσκονταν σε μεταξύ τους  ρήξη για το μοίρασμα της  γης, που το διευθετούσαν δια της βίας. Οι Χερέρο εξεγέρθηκαν. Κατόπιν τούτου, τη ριζική καταστολή των έριδων ανέλαβε ο στρατηγός Λόταρ φον Τρότα (Lothar von Trotha, 1848-1920) που προκήρυξε ένα Vernichtungsbefehl, δηλαδή μια διαταγή πλήρους καταστροφής. Σύμφωνα με αυτή, κάθε Χερέρο που θα βρίσκεται ζωντανός θα φονεύεται. ΄Ετσι, μεθοδικά, άντρες, γυναίκες και παιδιά ντουφεκίζονται, καίγονται, απαγχονίζονται, δηλητηριάζονται.  Οι Νάμα θα γνωρίσουν κι αυτοί την ίδια τύχη λίγο αργότερα. Στο Βερολίνο, ο αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β’, πληροφορηθείς τις σφαγές, μετακαλεί τον Τρότα. Την επόμενη χρονιά οι επιζήσαντες Χερέρο και Νάμα κλείνονται σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Εκείνο του νησιού Σαρκ (Shark Island), δηλαδή της Νήσου των Καρχαριών, αποτελεί το αποκορύφωμα της βαρβαρότητας. Οι βιασμοί, τα σωματικά βασανιστήρια, ο λιμός και η καταναγκαστική εργασία είναι η καθημερινή μοίρα των φυλακισμένων. Εκείνοι που είναι ασθενέστεροι ή ετοιμοθάνατοι ρίχνονται στους καρχαρίες. Το 1908 το 80% των Χερέρο και το 50% των Νάμα έχει  εξοντωθεί, δηλαδή 65.000 και 10.000 άτομα  αντίστοιχα.  Από τα αποικιακά εγκλήματα -όπως αυτά που συνέβησαν στο βελγικό Κονγκό και το Καμερούν υπό γαλλική διοίκηση-  ώς τη γενοκτονία των Χερέρο  το βήμα είχε γίνει.  Προκειμένου να δικαιολογηθεί ιδεολογικά η φυλετική  κατωτερότητα αυτών των εθνοτήτων, τα πτώματα των Χερέρο και των Νάμα απετέλεσαν το αντικείμενο επιστημονικών μελετών. ΄Ετσι κρανία και σκελετοί πήραν την οδό των γερμανικών πανεπιστημίων. Λίγο πριν από το κλείσιμο των στρατοπέδων τον Ιανουάριο 1908, ο γερμανός γιατρός και ανθρωπολόγος, υπέρμαχος αργότερα της ναζιστικής ευγονικής,  ΄Οιγκεν Φίσερ (Eugen Fischer, 1874-1967) πραγματοποίησε σε αυτά πειράματα για να αποδείξει την επικινδυνότητα των διασταυρώσεων λευκών με μαύρους, επιβάλλοντας μάλιστα τη στείρωση των φυλακισμένων γυναικών για να διαφυλάξει αυτό που το ονόμαζε «αρχές φυλετικής υγιεινής», θεμέλιο της θεωρίας του. Μήπως σας θυμίζει αυτό την περίπτωση του τερατώδους Γιόζεφ Μένγκελε (Joseph Mengele, 1911-1979), o οποίος έγινε πολύ αργότερα μαθητής του; ΄Οσο για τον Φίσερ, δεν είναι απορίας αξίο το ότι  έγινε αργότερα μέλος του ναζιστικού κόμματος. Σημειωτέον ότι αποικιακός διοικητής της Νοτιοδυτικής Αφρικής είχε διατελέσει πριν όμως από την έναρξη των σφαγών, ο Χάινριχ Ερνστ Γκαίρινγκ (Heinrich Ernst Göring, 1839-1913), πατέρας του γνωστότερου Χέρμαν Γκαίρινγκ (Hermann Göring, 1893-1946), δεξιού χεριού του Αδόλφου Χίτλερ. «Το μήλο», που λέει κι ο λαός, «κάτω απ’  τη μηλιά θα πέσει».

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.com