Οι χαρουπιές

       Η κερωνία η έλλοβος  (ceratonia siliqua) είναι γνωστότερη ως χαρουπιά, όμως απαντάται ανά την Ελλάδα και υπό άλλες ονομασίες όπως ξυλοκερατιά, κουντουρουδιά, κουτσουπιά, τερατσά κ.λπ. Ευδοκιμεί σε παντός είδους εδάφη, πλην των υγρών, αντέχουσα στην ξηρασία και το ψύχος ακόμα και σε βαθμούς κάτω του μηδενός. Είναι το πλέον προσοδοφόρο δέντρο των πετρωδών και άγονων γαιών και απαιτεί ελάχιστες περιποιήσεις (ετήσια κάθαρση από τα ξερά και πλεονάζοντα μέρη του φυτού). 

       Για πολλοστή φορά γίνομαι υπέρμαχος της φύτευσης χαρουπιών στους αθηναϊκούς δρόμους. Κατ΄αρχάς και κυρίως οι χαρουπιές είναι ανθεκτικότατες στην ατμοσφαιρική ρύπανση, σημαντικότατο   πλεονέκτημά τους σε σχέση ιδίως με τις υβριδικές λεύκες που ταλαιπωρούν αλλεργικά πλείστους συμπολίτες μας και έχουν πολύ περιορισμένο χρόνο ζωής. Δεν χρειάζονται καμία περιποίηση, ούτε καν πότισμα. Είναι  αειθαλή δέντρα πράγμα πού ενδιαφέρει ιδιαιτέρως τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι, πολιορκημένοι από τις τσιμεντένιες κατασκευές τους και τα ασφαλτικά οδοστρώματα, έχουν την ανάγκη να βλέπουν ολοχρονίς  τα δέντρα πράσινα. Εξάλλου οι χαρουπιές είναι μακρόβιες, αντέχουν σε παντοειδείς άλλες κακουχίες και γίνονται  υπέροχα σκιερά δέντρα, συνήθους ύψους από 4 ώς 5 μέτρα (με ανώτατο ύψος σπανίως τα 10 μέτρα).  Επιπλέον παράγουν και χρησιμότατο καρπό, του οποίου γίνεται μεγάλη κατανάλωση στις κτηνοτροφές. Για να σάς πείσω προτείνω να δείτε τις χαρουπιές  που πλαισιώνουν αριστερά και δεξιά την οδό Ακτής στο Καβούρι.

      Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com