Ορθογραφικά (ΜΒ’): τα επίθετα αίολος και έωλος

Το επίθετο αίολος σημαίνει αυτόν που αιωρείται στον αέρα και συνεπώς είναι ευμετάβλητος, ασταθής, αστήρικτος (προκειμένου  για λόγια, επιχειρήματα, υποσχέσεις κ.λπ.), αυτόν που εύκολα μπορεί να ανατραπεί λογικά και κατά συνέπεια δεν είναι αξιόπιστος: όλα του τα επιχειρήματα αποδείχθηκαν αίολα και δεν έπεισαν κανέναν / με αίολες υποσχέσεις των υποψηφίων βουλευτών δεν πρόκειται να λυθούν τα προβλήματα της εκλογικής τους περιφέρειας. Πρόκειται για την αρχαία λέξη αιόλος, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι με την ίδια περίπου σημασία με τη σημερινή (πβ. αιόλον έπος [Σόλων]), για να φτάσει μέχρι τη μεταφορική σημασία «απατηλός, ψεύτικος, αβέβαιος». Στα Νέα Ελληνικά ο τόνος της λέξης έχει αναβιβαστεί στην προπαραλήγουσα, προφανώς υπό την επίδραση του ονόματος Αίολος, του θεού των ανέμων, επίσης συνδεδεμένου με το ευμετάβολο του καιρού.
Το επίθετο έωλος λέγεται συνήθως για τα τρόφιμα, για εκείνα που έχουν απομείνει από την προηγούμενη μέρα, και είναι αντίθετο του φρέσκου, του νωπού. Πρόκειται για αρχαιοπρεπές και επομένως λόγιο επίθετο που χρησιμοποιείται και σήμερα σε επίσημο, τυπικό, γραπτό λόγο αντί για το μουχλιασμένος ή το τουρκογενές μπαγιάτικο (bayat) της καθημερινής γλώσσας.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος piombinos.com