Περί θεομηνίας

     Ποτέ μου δεν κατάλαβα  γιατί οι άνθρωποι χαρακτηρίζουν ως θεομηνίες διάφορες δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επιφέρουν μεγάλες φυσικές καταστροφές, αποδίδοντάς τες σε εκδήλωση  της θεϊκής οργής, μήνιος, όπως σαφώς το δηλώνει η λέξη θεομηνία. Πώς είναι δυνατόν να θεωρούν κάποιοι, ενδεχομένως και θρησκόληπτοι, πως ο Θεός της απέραντης Αγάπης -όχι βέβαια όπως την αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι- μπορεί να οργίζεται εναντίον των πλασμάτων του και να θέλει να τους τιμωρεί; ΄Ομως οι άνθρωποι εννοούν να συγχέουν τη θεία Αγάπη, που είναι σταθερή, αδιατάρρακτη  και αναλλοίωτη, με την ανθρώπινη κλυδωνιζόμενη, ασταθή,  συναισθηματική αγάπη. Ιδέα ο Θεός και κάθε συναισθηματισμός είναι ξένος προς αυτήν. Η ανθρώπινη αγάπη αποτελεί απλώς μια αμυδρότατη πρόγευση της θείας Αγάπης.

Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πως είναι αυτοί που διαταράσσουν την ισορροπία των πραγμάτων, την οποία έρχεται πάντοτε νομοτελειακά  να αποκαταστήσει ο ύψιστος Νόμος της Ανταποδόσεως που, όπως το λέει η ονομασία του, ανταποδίδει πάντοτε, αργά ή γρήγορα, τις ανθρώπινες πράξεις, και όχι κάποιος τιμωρός θεός που να παραβιάζει επιπλέον το αυτεξούσιον του ανθρώπου, κάτι το απολύτως αδιανόητο.  Ο λαός το ξέρει πολύ καλά αυτό γι’ αυτό λέει: «ό,τι σπέρνεις θερίζεις».  Οι θείοι Νόμοι δεν παραβιάζονται ποτέ όπως συμβαίνει με τους ανθρώπινους νόμους με τη συνεργία μάλιστα των δικηγόρων όπως άλλωστε προβλέπεται από το Δίκαιον. Το ότι ο άνθρωπος που σκύβει   από ψηλά πέφτει στο κενό οφείλεται σε παραβίαση του Νόμου της Βαρύτητας και έχει προειδοποιηθεί περί τούτου  και δεν φταίει βέβαια κανένας θεός γι’ αυτό. Το ότι αλληλοσκοτώνονται οι άνθρωποι δεν οφείλεται στην αδιαφορία ή την απραξία κανενός θεού.  ΄Αλλωστε στα «μάτια» της ‘Απειρης Δύναμης οι άνθρωποι ούτε που υπάρχουν καν, όπως για τον άνθρωπο δεν υπάρχει, δεν αντιλαμβάνεται ένα κύτταρό του που αποβάλλεται. Είναι λοιπόν η απόλυτη παράνοια όταν κάποιες γυναικούλες καταριούνται κάποιον λέγοντάς του: «Να σε κάψει ο Θεός», λες και ο Θεός δέχεται εντολές για να τιμωρήσει κάποιον που έχουμε επιπλέον το θράσος να Του τον υποδεικνύουμε.  Η απειλητική φράση: «από τον Θεό να τό  ΄βρεις», αν και εξαπολύεται με επιθετική διάθεση εναντίον κάποιου, είναι εν τέλει -τολμώ να πω- ευχή, αφού ο Θεός θα κάνει οπωσδήποτε το δέον και άρα θα είναι το καλό.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com