Σχετικά με το Brexit

΄Ακουγα τις προάλλες στο ραδιόφωνο έναν ανεγκέφαλο δημοσιογράφο να διατείνεται πως είναι ακατανόητο να συζητάμε και να παθιαζόμαστε για το όνομα του κράτους των Σκοπίων  ή το Κυπριακό ζήτημα αντί να ασχολούμαστε με πολύ σοβαρότερα, φλέγοντα ζητήματα όπως η οικονομία. Βλέπετε, στις μέρες μας, τα εθνικά ζητήματα θεωρούνται δευτερεύοντα σε σχέση με τα οικονομικά· και παγκοσμίως παρατηρείται το φαινόμενο  πλούσιες επαρχίες να επιζητούν την απόσπασή τους από το κράτος του οποίου αποτελούν μέρος, όχι τόσο για εθνικούς λόγους, όπως θέλουν να λένε, αλλά  ουσιαστικά επειδή δεν θέλουν να μοιράζονται τον πλούτο τους με τις άλλες φτωχότερες επαρχίες (βλ. την Καταλωνία προς την Ισπανία ή τη Σκωτία προς τη Μεγάλη Βρετανία). Σκέφτομαι τις παλαιότερες γενιές στη χώρα μας, εκείνες των γονέων και παππούδων μας, οι οποίες επιβίωναν με την ψυχή στο στόμα, μέσα σε απερίγραπτη ανέχεια, κι όμως φλέγονταν για τα εθνικά ζητήματα της πατρίδας τους, τότε που  η Μεγάλη Ιδέα μπορούσε να συνεγείρει τα πλήθη. ΄Οταν όμως σήμερα τολμάει να μιλήσει κανείς για εθνικά θέματα, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως σωβινιστής, αφού ο χαρακτηρισμός του πατριώτη έχει πλέον, ως φαίνεται, εξοστρακιστεί δια παντός από το ελληνικό λεξιλόγιο, και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως πατριώτες επισύρουν στην καλύτερη περίπτωση το χλευασμό των «προοδευτικών  διανοουμένων».

Αυτά σκέφτομαι τώρα που διεξάγονται  οι διαπραγματεύσεις για την οριστικοποίηση του διαζυγίου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση (αρχ.: ΕΕ) και δεν βλέπω πουθενά να γίνεται λόγος, ως θα έδει,  και για τις αγγλικές βάσεις στην Κύπρο, οι οποίες κατέχουν το 3% του κυπριακού εδάφους που ισοδυναμεί με την έκταση της Ικαρίας.  Κι όμως η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να θέσουν αυτό το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.  ΄Ηταν που ήταν απαράδεκτο το να διατηρεί ένα κράτος της ΕΕ  βάσεις σε μία άλλη χώρα της ΄Ενωσης, τώρα όμως θεωρώ πως είναι αδιανόητο μια χώρα εκτός ΕΕ να κατέχει έδαφος σε μία χώρα της ΕΕ. Μέχρι σήμερα η Κύπρος ήταν η δεύτερη χώρα της Ευρώπης μετά την Ισπανία (βλέπε το Γιβραλτάρ),  της οποίας ένα μέρος ελέγχεται από άλλο μέλος της ΕΕ.  Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο αποτελούνται από τη Δυτική Περιοχή Κυρίαρχων Βάσεων (αγγλ.:  Sovereign Base Areas ή SBA) στο Ακρωτήρι, έκτασης 123 τετρ. χλμ που περιλαμβάνει τη φρουρά Επισκοπής, και την Ανατολική Περιοχή Κυρίαρχων Βάσεων Δεκέλειας, έκτασης 131 τετρ. χλμ που περιλαμβάνει το σταθμό Αγίου Νικολάου. Η Μεγάλη Βρετανία διατηρεί κι ένα κατασκοπευτικό ραντάρ στο όρος Τρόοδος, το οποίο αποτελεί σήμερα το ισχυρότερο εργαλείο των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Οι βάσεις αυτές έχουν εγκαθιδρυθεί ως Βρετανικό Υπερπόντιο ΄Εδαφος υπό βρετανική φυσικά διαχείριση με τη συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1959. Οι βάσεις κρατήθηκαν από τους Βρετανούς και μετά τις προδοτικές Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, από τις οποίες η Κύπρος αναδύθηκε από αποικία του Βρετανικού Στέμματος  σε «ανεξάρτητο κυρίαρχο» κράτος. Σήμερα θεωρούνται, όπως προείπαμε, βρετανικό έδαφος, έχουν σημαία και εθνόσημο του Ηνωμένου Βασιλείου, τον βρετανικό εθνικό ύμνο, πρωτεύουσα την Επισκοπή, επίσημη γλώσσα την αγγλική (και δευτερευόντως την ελληνική), διαθέτουν ραδιοφωνικούς σταθμούς, εκδίδουν εφημερίδες και διατηρούν πολιτικά δικαστήρια και πολιτική αστυνομία. Τα τέσσερα πρώτα χρόνια μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου, μοναδικής αποικίας στην Ευρώπη, η Μεγάλη Βρετανία υποστήριζε οικονομικά  τη Δημοκρατία της Κύπρου, όπως οριζόταν από τις Συμφωνίες. Μετά ωστόσο τις  διακοινοτικές ταραχές των ετών 1963-64, η Βρετανία βρήκε την πολυαναμενόμενη ευκαιρία  να διακόψει αυτή την υποστήριξη, ισχυριζόμενη φαρισαϊκά ότι δεν υπάρχουν πλέον εγγυήσεις πως οι δύο κοινότητες, τόσο η ελληνοκυπριακή όσο και η τουρκοκυπριακή, θα επωφελούνται ισότιμα. Κατόπιν τούτου η Μεγάλη Βρετανία οφείλει ένα υπέρογκο ποσό προς την Κυπριακή  Δημοκρατία. Δεν νομίζετε πως πρέπει να μεταβληθεί επιτέλους αυτό το αναχρονιστικό και ταπεινωτικό για την Κύπρο καθεστώς των βρετανικών βάσεων;

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com