Στέλιος Νικολαΐδης

Ισίδωρος Πάτερος: «Θυμάμαι με ευγνωμοσύνη την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη» Η Συνέντευξη στο περιοδικό  ΟΚ από τον Πάνο Τσουκάρα

today7 Δεκεμβρίου, 2023

Background
share close

Ο ΠΟΛΥΤΑΛΑΝΤΟΣ 32ΧΡΟΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ, ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ, ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΗΣ, ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΛΣΟΣ ΣΤΙΣ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΚ! ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ, ΤΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ «ΠΟΛΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΧΑΒΑΛΕ» ΤΗΣ ΤΡΑΠ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.

Πότε κατάλαβες, Ισίδωρε, ότι αγαπάς τη μουσική;

Οι γονείς μου ήταν πολύ φιλότεχνοι και φιλόμουσοι, μεγαλώσαμε μες στη μουσική ο αδελφός μου Άγγελος κι εγώ. Η μητέρα μου Μαρία έπαιζε πιάνο και έχει πολύ ωραία φωνή, όπως και η γιαγιά μου Ελένη. Στο σπίτι επίσης υπήρχε μεγάλη δισκοθήκη. Μικρός άρχισα να μαθαίνω κρητική λύρα και πιάνο. Στην εφηβεία μου ξεκίνησα κλασική κιθάρα και τότε ήταν που η μουσική άρχισε να γίνεται ο μεγάλος μου έρωτας, το πάθος, το καταφύγιό μου και τελικά το πεδίο μέσα στο οποίο καλλιεργήθηκα γενικότερα ως άνθρωπος.

Έλεγες από μικρός ότι όταν μεγαλώσεις θα γίνεις μουσικός;

Μικρός ήμουν ο γελωτοποιός της οικογένειας, δεν σταματούσα να κάνω μιμήσεις, φάρσες, και όλοι νόμιζαν ότι θα γίνω ηθοποιός. Είχα πάθος με τις ταινίες και τον κινηματογράφο. Επίσης, σε εκθέσεις μου στο Δημοτικό όλο γράφω πως «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω συγγραφέας ή ηθοποιός». Το «μουσικός» ήρθε αργότερα.

Ποια τραγούδια θυμάσαι να ακούγονται στο σπίτι σου;

Tο Δυο πόρτες έχει η ζωή και η Φραγκοσυριανή. Μέχρι σήμερα δεν λείπουν ποτέ από τα προγράμματά μου. Θυμάμαι επίσης να τραγουδάμε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή αγορά του Χατζιδάκι στον δρόμο για το Σούνιο που πηγαίναμε για μπάνιο, όπως και Σαββόπουλο και Beatles.

Έχεις σπουδάσει κλασική κιθάρα, ούτι, τρίχορδο μπουζούκι, παραδοσιακή και βυζαντινή μουσική. Δεν αισθάνθηκες ότι έχεις

στερηθεί κάτι;

Η μουσική είναι όλη μου η ζωή. Ενδεχομένως να μην έχω ζήσει άλλα πράγματα που έζησαν παιδιά της ηλικίας μου. Ανήκω σε μια κατηγορία μουσικών που έχουμε την ευχέρεια να βλέπουμε όλα τα έγχορδα νυκτά όργανα σαν συγκοινωνούντα δοχεία και εθιζόμαστε στο να ασχολούμαστε μαζί τους. Η κλασική κιθάρα που σπούδασα με τον μεγάλο σολίστα Ευάγγελο Ασημακόπουλο και γενικότερα η κλασική παιδεία μού έδωσαν μεγάλα εφόδια, πρακτικά και θεωρητικά, για ό,τι ακολούθησε στις μουσικές σπουδές και εξερευνήσεις μου. Βέβαια, η εκμάθηση του ρεπερτορίου και η εμβάθυνση στο ύφος και στην τεχνική του κάθε οργάνου ξεχωριστά είναι αποτέλεσμα χρόνων μελέτης. Αποδείχτηκε κομβική για τη ζωή μου η γνωριμία μου με τον Χρίστο Τσιαμούλη, έναν πραγματικά σπουδαίο μουσικό, δάσκαλο και άνθρωπο, και η μαθητεία μου κοντά του πάνω στο ούτι και στην ελληνική μουσική στο σύνολό της.

Είσαι επίσης αυτοδίδακτος στο λαούτο και το μαντολίνο.

Πράγματι, από το Γυμνάσιο «σκάλιζα» μόνος μου και άλλα έγχορδα, ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, μπάσο και όλα τα κρητικά όργανα.

Στην πορεία σου παρακολούθησες μαθήματα υποκριτικής στο θεατρικό εργαστήρι της Ελένης Σκότη και συμμετείχες ως ηθοποιός, μουσικός ή συνθέτης σε θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις.

Η σχέση μου με το θέατρο ξεκινά από τα εφηβικά μου χρόνια. Στο Λύκειο έπαιζα πρωταγωνιστικούς ρόλους στις σχολικές παραστάσεις και ταυτόχρονα επιμελούμουν και τη μουσική. Τελειώνοντας το σχολείο, ήθελα να σπουδάσω ηθοποιός στο Εθνικό Θέατρο, γνωρίστηκα με την Ελένη Σκότη και ξεκινήσαμε μαθήματα υποκριτικής. Τελικά, μου έκανε την πρόταση να συμμετάσχω ως ηθοποιός-αφηγητής, συνθέτης και επί σκηνής μουσικός στην παράσταση La Chunga που ανέβαζε τότε με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τον Δημήτρη Λάλο, την Ηλιάνα Μαυρομάτη και την Ομάδα Νάμα στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Έτσι, στα 18 μου χρόνια έπεσα στα πολύ βαθιά νερά. Η παράσταση είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, πήρε πολλά βραβεία, παίζαμε για τρία χρόνια πέντε βραδιές την εβδομάδα. Έκτοτε συμμετείχα με διάφορες ιδιότητες σε αρκετές θεατρικές παραγωγές. Στο ξεκίνημα της διαδρομής ενός καλλιτέχνη οι πολλαπλές ιδιότητες είναι σίγουρα μια πρόκληση, καθώς οι άνθρωποι στον καλλιτεχνικό χώρο λειτουργούν με ταμπέλες. Μέσα μου ενώνονται όλες αυτές οι πλευρές μου, που μου έχουν χαρίσει διαφορετικές εμπειρίες, με έχουν πλουτίσει και τελικά συνοψίζονται στην ιδιότητα του τραγουδοποιού-ερμηνευτή, στην οποία έχω επικεντρωθεί τα τελευταία χρόνια.

Πώς ήταν η συνεργασία σου με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη;

Έζησα από κοντά έναν άνθρωπο που η Τέχνη είναι όλη του η ζωή, την υπηρετεί με μοναδική πειθαρχία, καλλιτεχνικό και επαγγελματικό ήθος. Θυμάμαι με ευγνωμοσύνη ότι ασχολήθηκε με ενδιαφέρον μαζί μου και μου έμαθε πολλά για την άρθρωση και την αφήγηση.

Πάραλληλα, έχεις δημιουργήσει το μουσικό σχήμα Χάρισμα, με το οποίο εμφανίζεσαι σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές της Αθήνας.

Το Χάρισμα το συνδημιουργήσαμε με τα χαρισματικά παιδιά του NGradio.gr, που πέρα από κορυφαίοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί είναι και μουσικοί. Μας συνδέει μια αδελφική αγάπη πάνω από δεκαπέντε χρόνια και έχουμε παίξει πολλή μουσική μαζί, στην αρχή ερασιτεχνικά, με διάφορα ονόματα και διαφορετική σύνθεση του συγκροτήματος. Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόμαστε ως Χάρισμα και έχουμε παίξει κυρίως στηλατρεμένη μας Μπουάτ Απανεμιά, αλλά και σε πολλά διαφορετικά μέρη, από τον δρόμο μέχρι το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Από το 2010 είσαι μουσικός παραγωγός στο Ngradio.gr, όπου συμπαρουσιάζεις την εκπομπή Ήχος, το τελικό σύνορο.

Ο NGradio.gr δεν είναι ένας συνηθισμένος σταθμός. Είναι μια πανέμορφη οικογένεια, όπου πρώτη θέση έχει η αγάπη. Έχω ζήσει ανεκτίμητες στιγμές συμπαρουσιάζοντας αυτή την εκπομπή με τον αγαπημένο μου φίλο Στέλιο Νικολαΐδη και έχουμε γνωρίσει δεκάδες σπουδαίες προσωπικότητες της Τέχνης.

Ξεχωριστή θα πρέπει να ήταν η ραδιοφωνική συνέντευξη που σας παραχώρησε το 2017 η Μαρινέλλα.

Πράγματι, εξέχουσα περίπτωση είναι το φαινόμενο «Μαρινέλλα». Δεν ξεχνώ την απλότητα, την οξυδέρκεια, το χιούμορ και το ταμπεραμέντο της. Καθώς και τη σοφία που εκπέμπει ως μια καλλιτέχνις με τεράστια καριέρα και συνεργασίες με ένα πλήθος καλλιτεχνών του παρελθόντος, που για εμένα είναι θρύλοι. Έχω βρει το θάρρος να της προτείνω κάποια τραγούδια μου, που της άρεσαν πολύ. Θα ήταν τεράστια χαρά και τιμή να συνεργαστούμε.

Θεωρείς ότι πρέπει να υπάρχουν ταμπέλες στη μουσική;

Η διαφορά έγκειται στον διαχωρισμό της Τέχνης ως υπαρξιακής ανάγκης για δημιουργία, επικοινωνία, συγκίνηση και της βιομηχανίας της Τέχνης, η οποία είναι εμπόριο, διαφήμιση, δημόσιες σχέσεις. Εκεί βρίσκεται η διαφορά και όχι στα είδη της μουσικής. Ωστόσο, υπάρχουν πάρα πολλά τραγούδια-προϊόντα της μουσικής βιομηχανίας που με έχουν συγκινήσει κατά καιρούς. Άρα, όχι, δεν υπάρχουν ταμπέλες στη μουσική.

Πώς εξηγείς τη μεγάλη επιτυχία που έχει κατακτήσει η τραπ;

Παίρνοντας πολύ στα σοβαρά αυτό το φαινόμενο, έχω πιάσει τον εαυτό μου στο παρελθόν να γίνεται έξαλλος με αυτό το «σημείο των καιρών». Τώρα σκέφτομαι ότι απλά πρόκειται για μια πολύ καλοφτιαγμένη συνταγή επιτυχίας, είναι ένας πολύ προκλητικός χαβαλές.

Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος καλλιτέχνης στην

Ελλάδα του 2023;

Δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή που συνδυάζει την απαξίωση του πνεύματος από τη μια και την οικονομική κρίση από την άλλη. Αυτός είναι ένας καταστροφικός συνδυασμός για τους καλλιτέχνες. Όσοι θέλουμε να δημιουργήσουμε δισκογραφία έχουμε γίνει οι ίδιοι καταναλωτές του συστήματος, αφού πληρώνουμε από την τσέπη μας τα πάντα πλέον: σπουδές, μουσικά όργανα, ατελείωτο μουσικό εξοπλισμό, προγράμματα. Η δική μου γενιά δεν έχει γνωρίσει σεζόν με πάνω από δύο-τρία μεροκάματα την εβδομάδα.

Πιστεύεις ότι η φετινή ελληνική εκπροσώπηση με τη Μαρίνα Σάττι στη Eurovision θα αναδείξει μια διαφορετική μουσική  πλευρά της χώρας μας;

Μου είναι πολύ συμπαθής η Μαρίνα Σάττι και νομίζω ότι ήδη έχει δείξει πρωτότυπα και ενδιαφέροντα πράγματα. Προσωπικά, θα ήθελα να δώσει το όμορφο ελληνικό χρώμα που έχουν τα τραγούδια της στη Eurovision. Σε κάθε περίπτωση, θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία στην Ελλάδα.

Εσύ θα ήθελες να συμμετάσχεις στη Eurovision;

Δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μου. Γενικά δέχομαι τις προ-κλήσεις που μου φέρνει η ζωή και θέλω να είμαι τολμηρός, με κριτήριο πάντα το αν αισθάνομαι ότι έχω να προσφέρω κάτι επί της ουσίας. Αν οι συνθήκες μού το πρόσφεραν αυτό, θα το έκανα.

Την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου θα εμφανιστείς για μία μοναδική βραδιά στο Θέατρο Άλσος. Πώς σχεδιάζεις αυτό το μουσικό ταξίδι σου;

Είμαι πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος που θα παρουσιάσω μια σημαντική προσωπική μου μουσική βραδιά σε έναν τόσο όμορφο χώρο. Έχω προσπαθήσει να χωρέσω όσα περισσότερα μπορώ από τον μουσικό μου κόσμο σε αυτό το δίωρο πρόγραμμα. Παρέα με τους εξαιρετικούς μουσικούς που θα με πλαισιώσουν, Κυριάκο Γκουβέντα, Γιώργο Τσιμπουξή και Λαμπρινή Γιώτη, θα κάνουμε ένα μουσικό ταξίδι με αρκετά διαφορετικά ηχοχρώματα, εικόνες και διαθέσεις και δεν θα λείψουν οι ευκαιρίες να τραγουδήσουμε μαζί με τον κόσμο. Πέρα από την ανθολόγηση που έχω κάνει από τα διάφορα είδη ελληνικού τραγουδιού που αγαπώ, θα ακουστούν και δικά μου τραγούδια, μεταξύ των οποίων και κάποια ακυκλοφόρητα, που θα περιλαμβάνονται στον πρώτο προσωπικό μου δίσκο, που ετοιμάζω αυτό τον καιρό. Τέλος, θα συμπράξουμε επί σκηνής και με τους Χάρισμα σε υπέροχα τραγούδια με δύο, τρεις και τέσσερις φωνές.

Συντάκτης: Στέλιος Νικολαΐδης

Rate it

Σχολιάστε το άρθρο (0)

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *


[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%