Είμαι ο άγγελος των φτωχών

Είμαι ο άγγελος των φτωχών

Κατέχω τα μυστικά της ελπίδας

μέσα στην έσχατη απελπισία

είμαι ο άγγελος των φτωχών

ο διαρρήκτης του δημόσιου

Στα μάτια μου δάκρυα από

όσα σήμερα συμβαίνουν

σπαθίζοντας τη βαναυσότητα

των ημερών μου –

Είμαι αλήτης απίθανα ωραίος

στη νεκρή πολιτεία των νόμων

ο σαλταδόρος ο χακεράς

που με τη σφενδόνη παραβγαίνει στα τανκς των επιβολών.

Είμαι η φωτιά του κεραυνού και το σύννεφο

είμαι το άσωτο αιώνιο τραγούδι μιάς αόρατης επανάστασης μαζί με τον Ραφαήλ

που βουίζει στους κροτάφους του χρόνου

σαν εγερτήριο σάλπισμα και ξυπνά τους απεσταλμένους στη στιγμή της γέννησής τους.

Διότι η χωρίς αφοσίωση στον Θεό ελευθερία του ανθρώπου μέσα στον χρόνο δημιουργεί τυράννους μέσα μας και γύρω μας.

Είμαι τίποτα και όλα στην ευλογία της ζωής όπως και εσύ, και στο αγγελικό μονοπάτι της ύπαρξης. Μαζί, για την Νίκη ζωής δοσμένης από τον Θεό και Πατέρα.

*

Περάσαμε και περνάμε μέσα από μια κόλαση φωτιάς,

τα μετρό έχουν φτάσει στη χώρα μου

κι έτσι μου είναι δύσκολο να τραγουδώ χωρίς λόγο

κάποιος μέσα μου φτιάχνει μουσικές από φως

και προκαλεί μιαν έκρηξη γέλιου κι ύστερα φεύγει.

Αυτοί που έχτισαν τους καταυλισμούς στην κοινωνία αποκοιμήθηκαν μέσα μου

τους κουβαλώ κάθε μέρα στη δουλειά

στον ύπνο στους απογευματινούς περιπάτους

στα εγκαίνια των εκθέσεων στις υπουργικές

εγκυκλίους στις συνεδριάσεις της βουλής

στις στήλες των εφημερίδων και των ΜΜΕ.

Αυτοί που έχτισαν τους καταυλισμούς

απομαγνητοφώνησαν και τη φωνή μου

τεμαχίζουν τα λόγια μου κομμάτι κομμάτι μ’ αποσυνθέτουν προσπαθώντας να πλαστογραφήσουν την ύπαρξή μου και τα δαχτυλικά μου αποτυπώματα ακόμη.

Θέλει να έρθει η κοινωνία χωρίς Θεό! Όμως η αγάπη στην

ψυχή μου κρατά τους κόσμους.

*

Σου στέλνω χρόνια τώρα

το ίδιο γράμμα στη γνωστή πάντα διεύθυνση

κλειστό σ’ αμόλυντο φάκελο,

που δεν το άγγιξαν τα χέρια του λογοκριτή

δεν το βεβήλωσαν τα μάτια του ανακριτή

και πάντα το λαβαίνω πίσω

στη δική μου διεύθυνση,

σα να ’κλεισαν τις σάκες τους

οι ταχυδρόμοι του κόσμου

και τέλειωσαν τη διανομή.