Η παραίτηση του Πάπα

    Μεγάλη αίσθηση προξένησε διεθνώς η πρόσφατη απόφαση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ’ να παραιτηθεί των  επαχθών καθηκόντων του, επικαλούμενος την αδυναμία του, λόγω γήρατος, να ανταποκριθεί του λοιπού επαρκώς σε αυτά. Ανεξαρτήτως των αισθημάτων που τρέφω για την παπική εξουσία, όπως άλλωστε και για την κάθε είδους εξουσία, και ανεξαρτήτως των παρασκηνιακών διεργασιών που ενδέχεται να κρύβονται πίσω απ’ αυτή την παραίτηση και που εγώ βεβαίως τις αγνοώ, δεν μπορώ παρά να επικροτήσω την παπική παραίτηση. Μακάρι να ακολουθούσαν το παράδειγμά του και τόσοι άλλοι κορακοζώητοι ηγέτες και καρεκλοκένταυροι λειτουργοί που αγκιστρώνονται από το αξίωμά τους και δεν λένε να το εγκαταλείψουν. Δεν είδαμε ποτέ κανέναν Γενικό Γραμματέα του Ο.Η.Ε. να παραιτηθεί, μολονότι σχεδόν όλοι τους εκ των υστέρων, μετά δηλαδή την απόσυρσή τους, έκαναν λόγο για τις αφόρητες πιέσεις που υπέστησαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, πιέσεις που τους εμπόδισαν να εκτελέσουν πλήρως το λειτούργημά  τους, περιορίζοντάς τους, κατά τη θητεία τους, στο  ρόλο απλών διεκπεραιωτών των διεθνών υποθέσεων. Δεν είδαμε κανέναν αρχηγό κράτους, κανέναν αρχηγό Εκκλησιών, να παραιτείται σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον δοκιμαζόμενο λαό η καταγγέλοντας τις διεθνείς πολιτικές  πιέσεις που τον εμποδίζουν να ασκήσει κυρίαρχα το αξίωμά του. Μπορώ να καταλάβω τους συμβιβασμούς τούς οποίους κάνει κάποιος προκειμένου να αναρριχηθεί σε κάποια ιεραρχία ή τις εκπτώσεις στην ιδεολογία του τις οποίες αποδέχεται κανείς προκειμένου να ανέλθει σε υψηλά αξιώματα. Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς αυτά τα άτομα, όταν επιτύχουν κάποτε στις επιδιώξεις τους, δεν προβαίνουν σε πράξεις μεγαλοσύνης προς τον κόσμο, δεν παίρνουν το μέρος του λαού, παρά τον καταπιέζουν, τον εξαπατούν, τον προδίδουν.

            Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos.blogspot.com