Κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Ρότζερ Γουότερς

Μετά από 25 ολόκληρα χρόνια, ο Ρότζερ Γουότερς επέστρεψε στη δισκογραφία, με το νέο του άλμπουμ που τιτλοφορείται «Is This the Life We Really Want?». Η δουλειά του συνιδρυτή των Pink Floyd είναι η τέταρτη προσωπική του, μετά τη διάλυση του συγκροτήματος.

«Είναι ένα ταξίδι για την υπερβατική φύση του έρωτα». Έτσι χαρακτήρισε ο Γουότερς το άλμπουμ στη διάρκεια δημόσιας συζήτησης που διοργάνωσε η εφημερίδα  New York Times με θέμα «πώς η αγάπη μπορεί να βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις παρούσες δυσκολίες σε έναν κόσμο όπου όλοι μπορούμε να ζήσουμε λίγο καλύτερα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, μέσω του τραγουδιού “Picture Thath”, ο καλλιτέχνης στρέφεται ξεκάθαρα κατά του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ στο βιβλιαράκι που συνοδεύει το άλμπουμ υπάρχει μία φωτογραφία του αμερικανού προέδρου καλυμμένη με μαύρο αυτοκόλλητο και από κάτω η λεζάντα: «ένας ηγέτης χωρίς εγκέφαλο». Το ομότιτλο τραγούδι είναι η καταγραφή μιας από τις συνήθεις μεγαλοστομίες του αμερικανού προέδρου κατά του Τύπου.

Το άλμπουμ δεν αναφέρεται όμως μόνο στον Τραμπ. Οι στίχοι είναι ποίηση και υποσχέσεις. Στο «Déjà Vu», μία μπαλάντα με έγχορδα και ακουστική κιθάρα, ακούμε τη βαθιά φωνή του Γουότερς να μας μιλά για μια γυναίκα «που φτιάχνει ψωμί και ρύζι». «Είναι το τραγούδι από όπου ξεκίνησαν όλα», λέει ο Γουότερς. «Είχα κάνει μία ραδιοφωνική εκπομπή για έναν γερο- Ιρλανδό, ο οποίος μαζί με τον ανιψιό του έκαναν περιοδεία σε έναν φανταστικό κόσμο προκειμένου να βρουν τις απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα».

Το μανιφέστο του Γουότερς είναι ο τίτλος του άλμπουμ. Κάθε φορά που χτυπούν έναν μαθητή, κάθε φορά που ένας δημοσιογράφος σαπίζει στη φυλακή, κάθε φορά που… Αυτό είναι το σφάλμα της σιωπής και της αδιαφορίας όλων μας. Τιεν-Αν-Μέν, πόλεμος, η κοινωνία των μέσων ενημέρωσης… Φαίνεται ότι ο Γουότερς επιστρέφει στα θέματα του προηγούμενου άλμπουμ του «Amused to Death» πριν από 25 χρόνια. «Τί είναι άλλωστε 25 χρόνια»; μία φευγαλέα στιγμή, γράφουν οι New York Times.

«Ακόμα και τα χιλιάδες χρόνια που βρίσκεται ο άνθρωπος στη Γη δεν είναι τίποτα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κόσμος κάνει τα ίδια πολιτικά και κοινωνικά λάθη του 1992. Λυπάμαι, ωστόσο είναι αργά για να πάρουμε το μάθημά μας», εξηγεί ο Γουότερς. Το τραγούδι «The Last Refugee» είναι ένα βλέμμα στο δράμα των προσφύγων, το «Broken Bones» μία καταγγελία κατά της παγκοσμιοποίησης. Οι στίχοι υπενθυμίζουν ότι στο τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου η Ευρώπη θα μπορούσε να είναι ελεύθερη· αντ ‘αυτού, επέλεξε να «υπακούσει στους πλουσίους» και στο «αμερικανικό όνειρο».

Μερικά από τα δώδεκα κομμάτια του άλμπουμ θα παρουσιασθούν στην παγκόσμια περιοδεία που ξεκινά την Παρασκευή ο Γουότερς. Το φινάλε του άλμπουμ αποτελείται από τρία τραγούδια: «Wait for Her», «Oceans Apart» και «Part of Me Died». Πρόκειται για μία ποιητική ιστορία αγάπης η οποία μας κάνει για λίγο να ξεχάσουμε τους φόβους μας, γράφει η αμερικανική εφημερίδα. Αυτή η αγάπη είναι τόσο δυνατή που θριαμβεύει μέσα στη φρίκη που επικρατεί στον πλανήτη όπως, δίκες με συνοπτικές διαδικασίες, κατεδαφίσεις σπιτιών από μπουλντόζες (ο Γουότερς έχει εδώ και καιρό καταγγείλει το Ισραήλ για την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών), γυναίκες παραμορφωμένες από επιθέσεις με οξύ… Ο «γερολύκος» της ροκ όμως εξακολουθεί να πιστεύει στη δύναμη της αγάπης πάνω από όλα.

Πηγή: Newsbeast