Το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας απέκτησε ο Σαρλ Αζναβούρ

Ντυμένος με ένα μπλε -ρουά κουστούμι και φορώντας γυαλιά ηλίου, ο 93χρονος θρύλος της μουσικής φανερά συγκινημένος είπε: “Τα γαλλικά είναι η γλώσσα της δουλειάς μου. Η μητρική μου όμως γλώσσα παραμένουν πάντα τα αρμένικα. Με την βράβευση αυτή μπορώ να πω ότι είμαι και λίγο Καλιφορνέζος αφού εδώ ζει μία κόρη μου και τα εγγόνια μου”.

Ο Αζναβούρ ξεκίνησε την καριέρα του τραγουδώντας στα παρισινά μπουλβάρ των δεκαετιών ΄40 και 50΄ στο πλάι των “ιερών τεράτων” της γαλλικής μουσικής Εντίφ Πιάφ, Μωρίς Σεβαλιέ και Σαρλ Τρενέ. Πριν γίνει γνωστός ως τραγουδιστής συνόδευε στο πιάνο την Εντίφ Πιάφ η οποία υπήρξε για πολλά χρόνια ο μέντοράς του.

Σύντομα έγινε γνωστός για την εκφραστική του ερμηνεία και την βελούδινη φωνή του σε τραγούδια όπως: “She”, “Hier encore”, “Apres l’amour” και το πιο γνωστό του “La Boheme”.

Έλαβε επίσης μέρος σε εξήντα περίπου κινηματογραφικές ταινίες μεταξύ των οποίων “Το ταμπούρλο” του Φόλκερ Σλέντορφ, ταινία η οποία απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1979 στην κατηγορία καλύτερης ξένης ταινίας. Συμμετείχε επίσης στις ταινίες “Αραράτ” του Αρμένιου Ατόμ Εγκογιάν, στο “Πυροβολήστε τον πιανίστα” του Φρανσουά Τρυφώ και σε πολλές άλλες.

Ο Αζναβούρ είναι επίσης γνωστός για την ανθρωπιστική του δράση στην Αρμενία, ειδικά μετά τον σεισμό του 1988, στη διάρκεια του οποίου σκοτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι. Το 2008 του απονεμήθηκε η αρμενική ιθαγένεια, ενώ το 2009 ορίστηκε πρεσβευτής της χώρας αυτής στην Ελβετία, αξίωμα που κατέχει μέχρι σήμερα.

Πηγή: enikos.gr