newgeneration

Σύμφωνα με το Γερμανό φιλόλογο και γλωσσολόγο Georg Curtius (1820-1885), η λέξη Όλυμπος προέρχεται από τη ρίζα -λαμπ και ερμηνεύεται ως ο ολολαμπής, ολόλαμπρος ή ολόλευκος (θεωρεί το υ αιολικό). Έτσι, οι ολύμπιοι θεοί είναι οι λαμπεροί, λάμποντες θεοί. Την ετυμολογική ρίζα της ύπατης αρχής και διάνοιας του κόσμου, Ζευς-Διός, με παραλλαγές ίσως του πρώτου γράμματος, μπορούμε να τη βρούμε σε όλους βασικά τους ύψιστους θεούς της Αρχαιότητας. Μερικοί ετυμολογούν […]

Η δύναμη του λόγου είναι δεδομένη, το ίδιο και των γραμμάτων και του ρυθμού. Ο σωστός συνδυασμός και των τριών δημιουργεί ένα όνομα δύναμης, η κατάλληλη εκφορά του οποίου μπορεί να επιφέρει συγκεκριμένα υλικά αποτελέσματα. Αυτή είναι η Μαντρίκα Σάκτι των Ινδουιστών, η δύναμη των μάντρα, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η δύναμη του άφατου ονόματος. Οι λέξεις δύναμης δεν ήταν παρά οι λεκτικές, δυναμικές αντιπροσωπεύσεις των ιδεών, του μυστικού […]

Από την Αρχαιότητα ο άνθρωπος πίστευε στη μαγική δύναμη ορισμένων λέξεων, στην ικανότητά τους, αν προφερθούν σωστά, με έναν ορισμένο τρόπο, να παράγουν ορισμένα απτά, αντικειμενικά αποτελέσματα, για καλό ή για κακό. Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι στην εποχή του οι βραχμάνοι μπορούσαν να κάνουν τις πιο εκπληκτικές θεραπείες με την απλή χρήση ορισμένων μαγικών λέξεων. Αναφέρονται, επίσης, αρχαίοι Πέρσες ιερείς που μπορούσαν να θεραπεύσουν στη στιγμή ένα θανατηφόρο δάγκωμα φιδιού […]

Πίστη και λογική δεν πηγαίνουν μαζί. Εκεί που υπάρχει πίστη, η λογική δεν χωράει. Εκεί που μπαίνει η λογική η πίστη εξατμίζεται. Γιατί; Γιατί η πίστη είναι μια μορφή προσωπικής δέσμευσης σε μια προσωπική επιλογή που ξεπερνάει το λογικό, το φυσιολογικό, το συνηθισμένο. Που υπερβαίνει το οικείο, το γνώριμο, το βολικό. Η πίστη ΠΑΝΤΑ κάνει θαύματα! Το ίδιο όμως, κάνει και η “ετεροθαλής αδελφή” της, η αμφιβολία. Λες για παράδειγμα, […]